Het begon met een goed gevulde bar in Roeselare waar ik de eerste voorstelling mocht geven. De twee koffers waarin gerief stak dat in de verhalen terugkeerde bleek een voltreffer, enthousiast koos men spullen en een enkeling - die dacht dat ik een mobiele kringloopwinkel was - wou mijn wereldbal kopen, tot groot jolijt van de andere aanwezigen. Ook voor de Phillips platendraaier op batterijen waarop ik in de kringloopwinkel verzamelde singeltjes draaide, was er veel interesse. Overal kreeg ik een fijne ontvangst en was er die collegiale klik. In Nijlen en Antwerpen Merksem was er iets minder volk maar het enthousiasme van wie er wel was maakte alles goed. En in Pelt waren zo goed als alle stoelen volzet, met een vrolijk gezelschap dat ondertussen een vers gebakken en versneden cake rond liet gaan.
Ik mocht menig boek signeren en ontmoette daarbij overal fijne mensen. Veel verscheidenheid qua inrichting in die kring(loop)winkels in de verschillende regio's maar het hart zat bij alle winkeliers op dezelfde plaats en dat was misschien nog wel het mooiste: de vaststelling dat we allemaal met hetzelfde bezig zijn waardoor er direct een soort verbondenheid ontstond.
Het was ook heel tof dat dat er hier en daar medewerkers aansloten, zowel inlanders als nieuwkomers. Zij wisten me achteraf te vertellen dat de verhalen ook voor hen heel herkenbaar waren en Magdi wou, als het me eens paste, met me samen zitten om zijn verhaal te vertellen.
'Dat word je volgende boek', zei hij lachend, hoewel hij pas vooraan in de twintig was. Maar ik weet dat het mogelijk is; je kunt jong zijn en toch al een heel leven achter de rug hebben.
Herkenbaarheid, dat was misschien wel het sleutelwoord van de laatste dagen. Dat de kring(loop)winkel één grote familie is.
Wat ik verder ook nog onthou: de twee kraaien die richting Nijlen boven de autostrade in gevecht naar beneden tuimelden en waarvan ik even vreesde dat ze onder mijn wielen terecht zouden komen waarna ze op het laatste nippertje elk een andere richting uitvlogen waarop er een knal volgde - vermoedelijk de noot waar de machtsstrijd om draaide, die op het dak van mijn bestelwagen viel. De Afghaanse barman die me 's morgens in Antwerpen, toen mijn koffie leeg was en ik vertrok, 'viel succes vandaag' toewenste, wat deugd deed aangezien ik twee voorstellingen moest geven hoewel hij dat niet kon weten. De aanhoudende zwerm insecten die zich, toen ik opnieuw vanuit de kempen huiswaarts toog, tegen mijn vooruit te pletter vloog. De fijne attenties die ik kreeg.
Toen men vroeg hoelang een voorstelling ongeveer duurde, suggereerde ik drie kwartier maar nergens was het minder dan een uur en een keertje een uur en een half omdat het, dankzij de interactie, zo gezellig was!
Nu nog enkele voorstellingen voor de boeg, waarvan de eerste in kader van de boekenweek op zaterdag 6 november om 15 uur in de Kringwinkel Stroom in Aalst.
Bedankt alvast voor de uitnodiging collega's, en HERW!N voor het idee en de organisatie 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten