Brusselmans mag er met zijn inmiddels 84 boeken tellende productie tenminste deels voor verantwoordelijk gehouden worden dat de boekenwereld vandaag met papierschaarste kampt waardoor het publiceren van werk van echte schrijvers in het gedrang dreigt te komen. Evenals voor het feit dat veel lezers na Jommeke niet verder zijn gekomen dan zijn zogenaamde ironisch bedoelde onderbroekenlolboeken en hierdoor voor eeuwig in de puberale fase zijn blijven steken, voor zover ze uit frustratie niet zijn afgehaakt en verloren gegaan als lezer.
Jammer genoeg voelt zijn nieuwste nageboorte niet als zijn 84ste maar als zijn honderdduizendste zogenaamd grappig bedoelde scheldboek waarmee hij onze moegetergde planeet vervuilt. Het ergste van al is dat ik als kringloopwinkelier elke dag meerdere keren moet kijken naar dat alsmaar droefgeestiger wordende bakkes waarmee hij je vanop de achterflap aanstaart, van die schrijfsels vol zogenaamd spitsvondige spot maar in werkelijkheid dodelijk vermoeiend geraaskal.
Die tot in den treure herhaalde truc om iemand te kleineren vanwege al dan niet verzonnen eigenschappen of gebreken, uitzicht, intelligentie, sekse of afkomst waarop hij zijn oeuvre bouwde en die hij in 1988 al eens op schrijvers toepaste in 'de geschiedenis van de Vlaamse letterkunde' en vandaag in 'de geschiedenis van de moderne literatuur' nogmaals uitmelkt en waarmee hij een, liefst bekende, schrijver of schrijfster met groteske verwijten en onwaarheden in de val probeert te lokken in de hoop op wat heisa of eventueel zelfs een schandaaltje: altijd goed voor de omzet.
Nochtans zou deze leverancier van afgezaagde vulgariteiten een droom van een medewerker in de kringloopwinkel kunnen zijn zoals hij zichzelf onafgebroken weet te recycleren door eindeloos op inhoudloze beledigingen te variëren in columns en om de zoveel weken in een nieuw boek. Het is wachten tot iemand Brusselmans voor de rechter daagt voor zijn compleet zinloze aandeel in de klimaatopwarming.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten