Geen idee of het iets te maken heeft met de journalist van De Morgen die anderhalve week geleden peilde bij de Dienst Vreemdelingenzaken waarom het zo lang duurde vooraleer de familie van mijn medewerker iets vernam i.v.m. de dna testen, of met de vraag om uitleg die priester Daniel Alliët enkele dagen geleden rond deze kwestie naar DVZ baas Roosemont stuurde, of dat men ginds gewoon een aanval van menselijkheid kreeg, maar het is een feit dat, hoewel ze daar in de Pachecolaan in Brussel volgens de mail die we eerder van hen ontvingen geen dna-procedures opstarten in augustus, de formulieren arriveerden voor een aanvraag en er eindelijk weer wat beweging komt in de gezinshereniging die mijn collega begin dit jaar opstartte. Plots piekt hier opnieuw hoop dat het misschien toch nog allemaal in orde komt en hij zijn vrouw en drie kinderen over enige tijd opnieuw in de armen kan sluiten. We mogen nog niet op de zaken vooruit lopen maar hier toch al een voorzichtige (HOERA!)
Veel dank voor de steun, de bruikbare tips en suggesties!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten