maandag 27 december 2021

BOVEN ONZE HOOFDEN

Ik zat gisteren bij de dokter. Terwijl we de commerciële kant van de transactie afrondden, vroeg ik: 'En hoe is het nog met corona?', alsof het een gezamenlijke kennis betrof. Vorig jaar voorspelde de dokter met akelige precisie de tweede lockdown, hoewel er voor ons, outsiders, op dat moment nog niets was dat erop wees dat die eraan kwam. Maar nu stak hij de schouders op en zijn hoofd ging als bij een exotische danseres heen en weer, maar dan zonder dat hij de handpalmen voor zich tegen elkaar aan drukte.

'Enkel dankzij de vaccins is het nu geen complete ramp in onze ziekenhuizen en toch zijn er nog zoveel mensen die zich niet willen laten vaccineren', zei hij en scrolde snel even op de computer, 'maar… jij bent daar niet bij,' hij glimlachte even naar me en ging toen verder, 'nee, het vaccin heeft zich ondertussen echt wel bewezen.'
'Ik ken ook verschillende mensen die nog steeds vastbesloten zijn om zich niet te laten inspuiten', zei ik. 'Eén keer hadden we vrienden op bezoek tot laat in de avond. Ze waren geen antivaxxers en geloofden niet in complottheorieën. Ze wisten naar eigen zeggen gewoon niet wat te geloven, waren niet persé tegen een vaccinatie maar wachten nog even af. Maar ze discussiëren graag en wilden niet dat we het onderwerp ontweken ten gunste van sfeer en gezelligheid. Want, was hun argumentatie, zolang het maar beschaafd blijft zijn discussies leerrijk en misschien komt een van de partijen tot andere inzichten. En toen passeerde werkelijk alles de revue: dat Bill Gates het virus uitgevonden heeft, dat het een wereldwijd complot tegen de burgerbevolking betreft, dat er microchips in de vaccins zouden zitten… We hebben geregeld gelachen maar het ging er af en toe ook heftig aan toe en het eindigde allemaal nogal grimmig. Ik heb er nog steeds een slecht gevoel bij als ik erover nadenk hoe ze bij ons vertrokken zijn.'
De dokter knikte. En alsof het iets was dat onder ons zou blijven, boog hij zich wat voorover en zei: 'Het is zeer moeilijk om iemand, die om de een of andere reden vastbesloten is om zich niet te laten vaccineren, van het tegenovergestelde te overtuigen. Ik had vorige week nog een discussie met een vriend die niets van het vaccin moet weten. Toen ik hem vroeg waarom, had hij geen pasklaar antwoord. Ik toonde hem de nieuwste grafieken en tabellen, wees hem op de grote verschillen in hoe de ziekte zich nu verspreidt en bij de vorige golven en tenslotte zei hij dat ik waarschijnlijk gelijk had, maar dat hij zich toch niet zou laten vaccineren. Gewoon omdat hij niet graag ergens toe gedwongen wordt. En klaagde er toen over dat hij zonder een Covid Safe Ticket niet bij het voetbal toegelaten wordt. Plots had hij het over een dictatuur.' De dokter schudde het hoofd.
'Volledig terecht toch? Het vreemdste is dat deze mensen niet lijken te beseffen dat zij de slechtste kaarten hebben. Zij lopen het grootste risico. En ik voorspel nu al dat je straks ook niet meer op restaurant zult kunnen gaan zonder een CST, of naar pretparken, concertzalen en festivals. Of naar het theater en de bioscoop, zoals in Frankrijk al het geval is, en er gaan steeds meer stemmen op om deze gang van zaken toe te passen in heel Europa.'
'Het probleem is dat je ook niet één twee drie kunt repliceren als iemand een complottheorie verkondigt', zei ik. 'Want wie weet hoe het allemaal in elkaar steekt en wat er zich werkelijk afspeelt boven onze hoofden.'
'Dat is waar maar je moet gewoon je gezond verstand gebruiken en naar de bewijzen kijken. Het bewijs is er dat de vaccins werken, punt. De mensen die in het ziekenhuis belanden zijn bijna uitsluitend mensen die niet of niet volledig gevaccineerd zijn. Wees er maar zeker van dat deze mensen niet meer zouden weigeren mochten ze terug kunnen keren naar het moment dat ze een vaccin aangeboden kregen. Maar hoe meer je iemand probeert te overtuigen, hoe zekerder hij of zij van het tegenovergestelde lijkt te zijn. Alsof je ze met je argumenten bevestigt in hun argwaan.' Hij zuchtte. 'Straks sluiten de vaccinatiecentra, en dan?' De dokter en ik kwamen tegelijk overeind en zijn laatste zin kwam in zicht.
'Nu, ik heb besloten ook geen moeite meer te doen.'

Geen opmerkingen: