maandag 4 augustus 2014

BOLLEKES

K moete éerluk bekenn da k 
t nie goe verstoenne
miskien an ze tevele geboft
miskien ak tevele verwacht

Moa r in de boekn zoatn géen bloadn
televiesje wos van plastiek
de vinsters woarn up de meurn geskilderd
en ol de skoovn woarn leeg

In de kléerkastn oengn gén kléern
in t zoetvatje zat r géen zoet
de tegels in batkoamre woarn van karton
en d ulle van de weecee kost nie ommoge

In die mande a nog noois ne noend geleegn
nieverst zat r n prieze
nieskréem in diepvriezre wos van iesomo
en de lucht in slapkoamre koste nie ut

Moa de ernst van de sietuoasje droeng pas
tevulln toet my deure toen da k die bollekes zoage
en k woame biena slicht bie de gedachte
oeveel Zwéenn iervoarn woarn oentmand

NIE VOE TE LACHN

Pas up voe wie i j bedde ligt
t gevoar is woa da j t minst verwacht
én onderzoekers ondervoendn

Stikt de lucht an uj twuk oort
bereid joe up t ergste vóorn
en droait joe ton voarzichtig omme

U je slapt zie j dood zeggn de minsn
moa éeglijk is t nie voe te lachn
ge zoe t n eestn nie zyn die deure slapt

Ge peist dat t joe nie kan gebeurn
dat n twuk voe films is of voe boekn
Moa ge goa de latstn nie zyn die t teegnkomt

Ne vrimm in bedde is geen rampe
t is geen avance va joe dul t moakn
want ton drom je roare dingn

Dus voa da je n twuk onnoazels doet
zoe j d r beetre nog ne kee up sloapn
geweune voe de zekerheid

Moa let up en zyt voarzichtig
want de wéreld droait geweune deure
ze vol nie stille u j gie slapt

BOEDIEST

Het was de heetste dag van het jaar, de wereld stond in brand en ik werd aan de kassa gevraagd. Daar trof ik een klein stokoud, mager dametje dat me stond op te wachten. Ze droeg een kleedje met een art deco motiefje dat ondertussen zelfs voor onze retrohoek te gedateerd was, en haar hoekige vormen leek te accentueren.
Aan haar knokige hand had ze een sproeituig op wieltjes.

‘Menere, ik é zuk éen tuus zoender wieln moa ké kik nie veel gén macht mée… Dat ier zoe idjoal zyn, moa ‘k moetn ton wel zekers zyn dat ’t nog marcheert, verstoajt?’

Ik knikte en samen liepen we naar buiten, de parking op. Ik pompte een tijdlang, drukte de sproeiknop in maar er gebeurde niet veel. Auto’s reden op en af, het was kort na de middag en het leek of de zon een oud record probeerde te breken. Ik pompte, zweet parelde langs m’n slapen.

‘Pffft, pffft’, deed het ding ineens en er kwam een klein, verlegen straaltje tevoorschijn.
‘Oeie menere…’ zei het vrouwtje geschrokken, ‘’t Is lik manneke Pies!’

We lachten, en ik pompte nog wat verder op. Toen ik de sproeiknop opnieuw indrukte sputterde het ding al iets heviger en ik mikte op een eenzaam sprietje gras dat tussen twee tegels omhoog stak.

‘Goai da oenkruud woater geefn te?’
‘’k Peise da da gesprietje grootn dust ét in die itte.’

‘Nen boediest’, mompelde het vrouwtje.
‘Miskien ne noolvn…’ relativeerde ik.
‘En woarom gene heeln?’
‘Omdak d r ton nevenst zoe n zittn, en nie mée rechte zoe stoan’ zei ik.

Ze keek me peinzend aan. ‘Ge zie gie een bitje lik oe da miene vint wos’, zei ze. ‘Mos da wos wel ne heeln boediest.’

Ik pompte nog een tijdje, drukte de sproeiknop in, en toen begon het toestel plots te sputteren. Het bleken de laatste stuiptrekkingen van vastgekoekt vuil want een mooi vernevelde straal vulde ons gezichtsveld. De aanblik alleen al zorgde voor verfrissing en ik zag hoe haar ogen verheugd oplichten.

‘Allez how, k goan da spel kopen’. We liepen de winkel weer in, en ik leverde het ding af aan de kassa, wenste haar er veel succes mee en maakte aanstalten om weg te lopen. ‘Wachtte’, zei ze, ging in haar handtas en haalde er een envelop uit die ze me toestak.
‘Omda j ne goe kérle zyt’, glimlachte ze.
‘D r zit toch géen geld in é?’ zei ik een beetje beduusd, ‘Want da meuge k nie anvéren…’
‘Je zy gie nog van n goe joar gie! Kben kik moa ne n arme mins wei!' Ze lachte en nam mijn arm vast, alsof ze steun zocht en schudde haar hoofd. 'Ninint, t is een twodde da miene vint olsan bie em adde en nu en ton an n twien gaf dat n teegnkwam. Tis de latste da k nog é.’

Ik nam de envelop in ontvangst maar kreeg op datzelfde ogenblik opnieuw telefoon. Ik zwaaide nog eens naar haar terwijl ik pratend in het toestel verder liep. Toen ik even later in mijn bureau arriveerde bekeek ik de brief die in de envelop stak.




SNOAVENS LOATE

Snoavens loate, in de zoomre,
ut doenker komt en de fabrieken zoemn 
Uj j ier en doa ne noto ziet die sloafs zyn luchtn volgt
en je joen erte vastoet uj die moto weer oort uptrekkn
binst da die noane - die wientre zoomre van gén eure wit -
ollekere kroait lik of da de latste ké goa zyn

En ge goatn téleviesje nie ansteekn 
wan d r is nietn buutn n polletiek débat 
ne kookshow woarin da ze mekoar slichte puntn geevn
n documentaire woarin da ze de minsn in under bloatn zettn
en die machtige filme da j ol ne ké of drie gezien é
En doabie, g oortn téleviesje speeln bij de gebeurs

De katte jankt en kermt e twoasn nie ol te verre
lik of da ze nog nie wit of da ze nu koleirig is of blie
binst da j n mugge wegsloat
te loate
en ge ziet n dikke slekke oenbeweegluk t midn n bankierai
deur de vorig eigenoars nog geleid

En ge verskiet van n twie die lacht
binst da de katte up joene skoat spriengt
en ge kiekt noa de sterrn die vermeezn mé de minute
en woatussn da d r ne vliegre flikkert
noane kroait lik da t normoal is
moest je smoarn ton smoarde je een sigaritte

Moa ge smoar nie en ge kiekt noa t sliemspoar
van die oenbeweeglukke slekke
die nu n héel ende voddre zit
en ge twyfelt tussn Belgacom en Telenet
en ge herinnert joe ommedeké
da t er in de frigo nog ne Duvel zit

NE ZUNDAG IN MEULEBEKE


DE FRUSTROATIEBLUES

Ik zyn de skoenstn van de lelukoards
de gezoendstn van de ziekste
oedstn van de joengste
en de joengstn van d oedste

Deen die t langst kan uuthoedn 
van dedee zoender fysiek
En deen die noois verloorn ried 
ut n zyne gps tenminste vient

Van ol dedee die rappe droenke zyn
deen die t méest kan drienkn
en van ol de droenkoards
deen die t minste drienkt

Verreweg de gelukkigstn
van de oengelukkigoards
en deen met de minste truukn
van ol de foefeloars

Van ol de leugenoars
deen die t minst geloogn eet
nog noois een twien bedroogn eet
en zeker nie noa porno kiekt

Van ol de ertefretters
deen die t minste ertn fret
En van dedee die up n dool zyn
deen die minst verdoald is

Van ol de grote sketeloaters
deen die t minste skeetn lat
de grotsn van de klinste
de meestn van de minste

Kortom: De slimstn van de domste
van de dofste deen die t meeste blienkt
die van ol de tragejans de rapstn is
Anders gezeid: De bestn van de slichtste

DROOMN

k Ligge up miene rugge in t ges
en kieke zolang in de zunne
toe dak zworte bolln zie

k loate mien oogn toevolln
en k voele oe da z nog olsan
deur mien vel probeert te groakn
de warmte roazeroad

t ges is fris en kittelt
en k vool in sloape en k drome
da moedre mé een woshandje
zochtjes over mien oanzichte wrieft

en k doe mien oogn oopn
en ’t is noend die in de zunne
an mien verbrande neuze lekt