woensdag 27 april 2016

POEPKE

Ik ée oal n doeske gepakt, zy is zjuuste uut bedde en ze zit achter my up de wc
K smoete n bitje zoalve an myn voarooft
Das n skoan broekske zeg ze, binst da z over n béen vrieft
Joat é, zegge k - ommédekée preus lik véertig - t is éentje da k gét é van Bert en k zwichte t n bitje

Joat, t is n skoantje zeg ze nog ne kée. Gee ter n kléen poepke mee
Moa ja zeg ze, gee gy wok n kléen poepke née
Is da goed vroage k, n kléen poepke?
Bajoat née zeg ze, k zie da nie géern wei, n dik gat!

Moa wuk is dadde zeg ze, en ze vrieft n bitje léeger over n béen, en ja, t voelt roar an
T zit nogoal dikke, en up n roare plekke, zjuuste an myn knie
Myne frang voalt
Oeie, da s myne sliep van gistern zegge k, binst da k myne broek oopn doe en t stikske textiel der uut trekke

Sjanse zeg ze, da t géne spatoader is
en
moa t is wel ne n anticlimax wei
en
best daj t ier ziet, da je ne nie moet uutoaln up n tring teféte
en,
binst da k wegloope

ofgang wei, Busmins...

DIENE TYD VAN T JOAR

De fazantn steekn underne kop boovn t ges
en coureurs skéern under beenn
en ier en doa rillnde lichtflitsn
van witte meiskesbilln
en de zunne skynt binst da t oagelt
en overoal magnoliabloemen up de groend
en kroain vliegn mè takkn deur de lucht
en de blauwreegn lopt uut
en ne twien die vier makt ten zyne lochtink
en fabriekn die under vlaggn vernieuwn
en overoal leggn ze de boann oopn
en stadswerkers zittn vaste up roende puntn
en trekteurs briengn de maximum snelheid
wok buutn de bebouwde kom
noa dertig per eure


De wéen loopn vul mé lamsvlées
en boern ploegn de maïsveldn
van verleen joare en voern oale
en plakoatn mè recloame
voe rommelmarktn skietn uut de groend
en veugels verduukn under in boamn
die nog skier in underne bloatn stoan
en in ne bréedn dyk vul oore
zit r n wit éende up eur nest
en ier en doa kuj oal n twie
zyn karavanne zien ofspijtn
en giroos kuusn de dykn
en minsn underne dam
voa under deure mè blikwoatre
en smytn ton zoet teegn t kruud

Olieveldn stoan in vulle bloei
en overoal groate bendn kletsekoppn
en oede minsn mè blauw en grys
en paars, roas oar mè fluovestn
up illetrieke veloos die stroatn ofzettn
en t verkéer saboteern deur over te steekn
en in n Aldi verkoopn ze tuunstoeln
en de tarwe kruupt stille uut de groend
en cafees zettn under terrassn buutn
en cirkussn zettn under tentn nere
en d éeste festivals breekn uut
en de velomoaker ee n oopndeurweekend
en ge zie weeroal ne kée n dikke vliege
en in nof angn der groate zwermm muggn
en de gebeur ryd voe n twidde kée t ges of

PRESIDENT POETIN

Is t woa da j géen kluchtjes meug moakn over joe
of da j kunt n boetin?

Uk ik joe zie up n tilleviesje is t lik of da j gy lacht
wok oal lache gy nie, doa zie j gy echt vrée goedin!

Ik peise da j gy stief bespoart up goaze en illetriek,
uk ik de minsn roend joe zie, t is lik of da ze oalemoale koedin

En k eet hoard van die Panamagazette
daj gy zukn spoarpotje ée en noa da t skient zit er doa veel poetin

Moa ge kun nie geloovn wuk n deugd dat t doet
te weetn dat j gy wok ne kée te doage noa de wc moet
wok moe goapn uj moe zyt en voe te kunn sloapn
sjuuste lik wieder wok je n oogn toedoet

In de joarn tachtig woarn we benauld van de Russn
moa noa da t skynt zyn nu zels de Russn benauld van president Poetin

T skynt da ze nietn verkéerd meugn zeggn of skrievn over gy of da j gy
ze voe oalsan lat zwygn en vodder wok nog da j gy ne dictator zoezin

Der zyn véel minsn die zeggn da j ze nie oals toape éet
en da j gy oalene moa dingn doe voe macht of mè winstgeevnde bedoelin

En da j zoa goed in judo zyt, en up joen duuzndn gemakkn van iederéen wient
moa mè zukkn reputoaje, t zoe toch roar zyn uj gy nie zoewin

Moa ge kun nie geloovn wuk n deugd dat t doet
te weetn dat j gy wok ne kée te doage noa de wc moet
wok moe goapn uj moe zyt en voe te kunn sloapn
sjuuste lik wieder wok je n oogn toedoet

Want soms is t lik da j gy n machine zyt
diene mins up n tilleviesje, t zit doa lik géen bloedin

Eétje gy wel gezoend?
Of eej gy n twien die let up joen voedin?

K oore da j geskid zyt; ne vint in zukk posiesje die oalene moe weunn
en snoavns nog eetn moe kookn, en wosn en strykn, da kan toch ny goezin

President Poetin, doet e kée nie zoa roar, de mins komm benauld,
binst da z t oal zoa moeiluk éen, sprikt uus ne kée n bitje moedin

Moa ge kun nie geloovn wuk n deugd dat t doet
te weetn dat j gy wok ne kée te doage noa de wc moet
wok moe goapn uj moe zyt en voe te kunn sloapn
sjuuste lik wieder wok je n oogn toedoet

VESTJE

Ik was aan het opruimen rond de inkom van de winkel en zag Jacqueline naderbij komen. Ze was op korte tijd erg verouderd. Maar nu liep ze nog meer voorovergebogen dan anders, zette kleine, onzekere stapjes en maakte een vermoeide, verkrampte indruk. Haar blik was op de grond gericht waardoor ze me niet zag, zelfs niet toen ze bijna voor me stond.

'Jacqueline!' riep ik; ze richtte zich op en meteen kwam er een brede glimlach over haar oude, benige gezicht, die echter onmiddellijk weer verdween.
'Aah, menere!' zuchtte ze (ik had haar al vaker gevraagd me bij mijn voornaam aan te spreken maar ze bleef meneer zeggen) 'moa ik zyn bly da k ik ier zyn! Mins toch, mins toch…' Ze legde een hand op mijn arm voor wat steun en schuifelde verder, richting deur.
'Oh jujuj oalyk, wuk da k ik nu teegngekomm zyn, k durve t byna nie vertelln…' En ze schudde haar oude hoofd terwijl ze met een gekwetste, kwade blik voor zich keek.

'Ge wit wel, da beigne, leerne vestje da k ier gekocht éen?'
Jacqueline en haar leren jasjes… Iedere week vindt ze wel eentje, maar telkens zijn ze te groot of te klein. Het zijn koopjes, maar ze zou zich blauw betalen om ze te laten verstellen tot ze haar passen. Aandoenlijkst is haar ongeloof wanneer we er haar op wijzen dat je iets dat te groot is kunt verkleinen, maar iets dat te klein is niet kunt groter maken…
Ze is heel erg mager, en klein van gestalte, maar doordat ze zo krom is gegroeid moet ze haar gading tussen de iets grotere maten zoeken. En ze kan haar kledij hier niet passen, daar heeft ze hulp bij nodig. Dus neemt ze alles mee met de afspraak dat ze het terug kan brengen om te ruilen. Wat ze nadien meestal ook doet.

'Ziej t voa joe? Da zat echt perfect é? Wel, k benne t kwyt!' En ze keek naar me, met een hysterische blik vanuit die opengesperde ogen. Zo had ik haar nog nooit gezien.
'K zyn kwoad! menere, kwoad, kwoad, goh, echt, k zoe moetn kunn...' en ze balde haar vuisten terwijl haar ogen zich vernauwden, maar toen ontspande ze zich, liet haar blik zakken en zei: 'jah, en k moete pertanks up niemand dul zyn buutn up mezelvn...

Ze richte zich weer naar me op: 'Oale weke, oale weke komm n em achter zyne n aperitief, zukke gloazn' – ze hield haar duim en wijsvinger van haar rechterhand zover mogelijk uit elkaar – 'oale weke, en nie oalene by my wei! By véél minsn in de stroate! En oale weke zitn doa, in myne beste zetel, en verleen weke, ja zeg ne, wuk n skoan vestje dat r doa an die stoel angt! En k zegge nog: Jamoa, t is t myne wei, oal lachn. En k zegge, moej t ne kée passn? En je doet em da an, en k moete zeggn: je wos t er echt skoane mee. Doet moa weer of wei, zegge k, were oal lachn moa je zegt: zeg Jacquelientje, meuge k t ne kée mee doen voe te toann tuus? Da ze weetn wukn vestje dat t is da k zoeke? Ge wit gy toch wok oe moeiluk dat is teegn da j n twuk teegn komt da noa je gedacht is. En jée t em da vestje meegedoan, moe joenk toch, mè myn klietoarn! Oe dom, oe dom kuj toch zyn!' En ze sloeg met haar hand tegen haar eigen hoofd.

'Zoe j nog zuk éentje een menere? Ge wit wel, da beigne vestje da k ier overlatst gekocht een, zukn skoan vestje! Kée t joe ton komm toan! Of wil je kykn ut er nog zuk éentje binn komt, voe t upsiets t oedn? Ge wit, k komme oale weke, en oaltemets n poar kéern te weke…' Ik vroeg haar wat er nu eigenlijk precies gebeurd was.

'Ewél' zei ze, 'ja, je wos em doa mee weg née! En vandeweke, j is em doa ommédekée were, en je zit em were in die zeetle, en skienke k ik zyne n aperitief uut, t wos de réeste van de floske, en je pakt em ne goe slok en je geboart em van niet. K zegge jamoaja in myn eign, da goat ier géen woa zyn wei! En k zegge: éwel? Woar is myn vestje? Wit je wuk dat n zei? Wuk n vestje? K weete k ik van géen vestje! Jacqueline, ge zy gy n bitje an t deuresloan wei! Kee k ik ier géen vestje gezien, k loate voarn, meegedoan!'

'Eej da nu nog va j leevn geweetn! K zegge: Wuk! Gyne vuuln dief! De floske ier is uut, ziej t? Wel, t wos de latste! En t is gedoan mé ier aperitief te komm drienkn, ge moe moa elders goan voe je gat te warmm!' Ze raasde, ze was buiten zinnen, maar ondertussen haalde ze een grote zakdoek uit haar handtas en depte haar ogen.
'Ooh menere toch, ge zyt olyk noais t oed voe te léern né…'

'Jamoa, verleen weke, k a zukkn zéer am myn tann, wit je t nie mée da k ier roend liepe mé n and an myn koake? En k zoate doa an toafle binst dat n em in myne zeetle zat, en echt, k vergienge k ik van t zéer, en k zegge: Géet oaltemets nietn by joe zeekre? N Dafalgan of zoa? En nei, nateurluk ad n nietn by em, en k zegge: T is kart voa te zessn, ge zoe nie noa n apoteeker willn goan zeekre, ier n poar uuzn voddre, teegn da k ik doa zyn is t oal geslootn… Oeieoei, k a tonne twuk gezeid! Wuk? Is t oal zoa loate? In éne kée zyn glas uut en je moeste zéere weg, want je moeste éegluk oal in Ronse zyn! J ah voe nietn géen tyd mée, en in géne wiend wos t n weg…'

'Kée der noais nietn van gét, en kée oalsan gegeevn, an diene gierigoard, diene krebbebietre, goh, k meuge der nie an peizn, oal die joarn… En ik, domme lutte, k geeve ton nog myn skoan vestje mee! K ligge snachs wakker van d erup te peizn!' Haar zakdoek ging gedurig heen en weer, van oog tot oog.

'Orte kée Jacqueline' zei ik, 'g goa gy da géen twée kéern teegn komm!' ('Oalesies niet' mompelde ze.) 'En we goan wieder ier wel were zukkn vestje binnkriegn; miskien nie in t selste kleur, of t selste model, moa n skoantje da joe goa zittn lik gegootn! Ge wit, véel geld goat nie kostn, t éenigste da ier moet éen is tyd van wachtn.'
'Moa dat éek wi' zei ze, 'kée oal n tyd van de wéreld! En k goa nog méer komm nu!'

'En kée noa de gebeurs gewist en verteld wuk dat er gebeurd is, en zyder éen t wok were deure gezeid, en in uuze stroate moetn nie mée zyn, de niewéerd!
Moa vanneuchnd, uk upstoene stoend t skréemm my noader dan t lachn en k kunne zoa moeilijk weg voe t moment, myn béenn zyn gezwolln, en ka géen vervoer, moa k zeie, dat t is da t wilt! K moete noa de Kringloopwinkle! En kée n stik mét n otobuus kunn doen, en de réeste te voete, en kée der wel lange over gedoan, moa k zyn ier oalyk né! En binn n eurenoalf komt myn gebeursvrouwe my oaln, dus doa moe k ny mée inzittn!'

En door haar tranen heen lachte ze naar me en ze greep naar mijn armen en ze zei: 'Goh, ge goa t oalichte geloovn zeekre? Uk zegge da k ier géern komme?' En toen liet ze me los, nam de tas op die ze had neergezet en zei: 'Kyk, en kée nog n poar diengn méegebrocht voe of te geevn…'

ZWEMBROEK

We zoatn te kykn noa ne filme
D joenges sproengn in t zwembad
Moa vint toch, zei ze, t is lange geleen
da we da nog gedoan éen!

Joat wi, zeie k
Woa n da were kée doen ée, zei ze
Zoe j die zwembroek nog éen?
Nu, kop toch moa ne kée ne nieuwn...

N MURKE LIK IN DE PROVENCE

De kunst is te wachtn
Joe nie te loatn upjoagn
Ge miengt joene moartle n bitje te drooge
Doamée vul je de pittn uut
En ge smoet n der oalekére were an
wok oal voalt n der duusd kéern of
en ton doe j n twuk anders

Uj derover kunn vrievn zoender skreevn te moakn
mak je n saulse die sjuuste nie van je truwéele sléert
en ge smoet n loage - nie oal te dikke -
over héel d uppervlakte
Zoa gelykmoatig meugluk uutsméern
en moakn da d oekn goe gedekt zyn
en ton doe j n twuk anders

Uj der oast nie mée kunt in duwn
- nie te rap probeern é! Wacht moa n bitje -
gif je de latste loage - nie oal te dikke -
over héel d uppervlakte
Zoa gelykmoatig meugluk uutsméern
en uplettn da j nie teveel sloagn makt
Doarachter sny je n groa stik juute
en ton zy j gréed;
drienkt éen, doe miskien n kommisje,
moa ge moe geduld éen
ofwachtn en up joen tann bytn

En ten lange latste, ut n skier drooge is
beguj te vryvn - in roendekes en niet t ard
Joen juute antienn uutsloan
en uplettn voe kléene stéentjes
Géen skreevn trekkn!
Ja, t is n werkske da j nie oale doage doet
en ge zoed oal ne kée durvn twyfeln
moa ge meug ny toegeevn

Ort, t is nie moeiluk, iederéen kann t
De kunst is te wachtn
joe nie te loatn upjoagn wuk da ze wok zeggn
Te loate is nie goed moa te vroeg is nog slichtre
en tenn de reke eej zukn murtje
lik in de Provence

Woa da j vanup joen terrasse
toet da j nie mée ziet omda te doenker is
noa zit te kykn en woa da j noais
up tenn gekeekn zyt

PAPIERKIE

De stoave grakt were nie in gank zei ze Wachte, zeie k
K goan ne kée probeern mè n papierkie
Zie j da vierkie?
Eést droaie k da blokskie
Doa teegn nu da papierkie
en k legge der nog n blokskie by
En hupla, t is vertrokskie!


Jaja, zei ze, verzekers, ge ziet da van ier
Moa ze bléef kiekn noa t vier
da n bitje mè ne kée grodder wier

Da mè zyn oranje lyf kroenkelde
En mè oal zyn toengn lekte en lekte
En zyn toengn kwamm grodder en grodder
T wos n plezier voe te zien
oe da ze mekoar gevoenn an
Die twée giengn noais mée uut mekoar!
T begoste deugd te doen

Moahow zei ze, oe eej da nu gedoan?
Ewel, zeie k, geweune...
Mè n papierkie

DE LUCHT ZIT ROAR

De lucht zit roar
Doenkere wolkn zyn an t noazn

Oeieioei, kykt u kée doa
Zie j dadde?
Oe da t oal dundert
en vier spuugt in de verte?

Da t goa rinn zeg Frank
Da t woatr goa gietn
lik ne zondvloed zeg Frank

K weet nie ut woar is
moa de klokkn luuwn
de rattn kruupn weg
de veugels zyn vertrokkn
en de lucht zit roar

Moa noa woa ku j goan
ut de wéreld goa vergoan?

Nu, vandoage is eevn goed
lik gelyk wukne n andern dag
en t is géen avance van te kloagn

Zoen z uus vergeetn zyn ierboovn?

Eew ton oalemoale geleezn
en gebeedn toet de verkéerdn?
Is t nog avance da w uus bekéern?

Of is t moa n vloage?