AVONTUUR

Het was nooit mijn ambitie om op het podium te staan of om in een groepje te spelen. Ja, ik heb het ooit wel eens gedaan, lang geleden, maar dan meer als grap. Maar toen ik - véél later - voordracht ging volgen om de schrijvers die naar De Zondvloed in Roeselare kwamen wat beter te kunnen aankondigen, moesten we voor het eindexamen een tekst voor een publiek kunnen brengen. Ik hertaalde het gedicht 'Coureur' van Luuk Gruwez naar het West-Vlaams. Toen ik het hilarische stukje tijdens een feestje voordroeg, vond een van de aanwezigen, Thomas Gerard, dat ik er iets mee moest doen en zo ontstond 'Busmins', liedjes en teksten waarmee Thomas en ik een hele tijd geregeld op de planken stonden en dat een stille dood bloedde toen Thomas naast zijn dagtaak opnieuw ging studeren.

Toen vroeg mijn schoonbroer, Wim Wallays, of ik misschien eens wou komen kijken naar het projectje waar hij al enkele jaren mee bezig was, enkel gitaar en drum. Met Steven Duyck, de drummer, had hij al in menig groepje gespeeld. Om mijn gedacht eens te horen, of het iets was.

Voor ik het wist stond ik tussen hen in en bracht teksten in het dialect op de 'stoner' die ze maakten; slepende grofkorrelige psychedelische rock. Zo zag TuRF het levenslicht. Lange tijd bleek ons grootste probleem het vinden van een repetitieruimte waar we ons oorverdovend lawaai mochten maken. Voor de rest was het vooral fun. Meestal probeerde ik één of ander merkwaardig aspect van het dagelijks bestaan in een tekst te vatten en Wim en Steven componeerden er dan harde, vaak wat absurde muziek bij. We hebben er verschillende oren mee geteisterd, op diverse podia. Sommigen van de aanwezigen liepen weg terwijl anderen ons nadien kwamen feliciteren.

Het was best wel een leuk concept maar we misten de ambitie om er echt iets mee te doen. We bleven steken in een amateuristische aanpak en was Tommy er niet bij gekomen, zou ook TuRF ondertussen waarschijnlijk een mooie herinnering geworden zijn.

Maar daar was dus plots Tom Denolf. Hij had ons bezig gezien op een avond waar hij als drummer met zijn toenmalige groep ID!OTS moest spelen. Hij kwam ons achteraf zeggen dat hij het 'DE MAX' vond en het hele optreden lang met de slappe lach had geworsteld. Iets later nodigde hij ons uit om te komen spelen op zijn verjaardagsfeestje. Hij gooide zijn drumstokken die avond in het kampvuur om bassist bij TuRF te worden. Dat is ook alweer enkele jaren geleden.

Inmiddels heeft Tommy zich onze nummers eigen gemaakt. We hebben er samen ook nog eens flink aan geschaafd en gaandeweg zijn er nieuwe nummers bijgekomen. We hebben allemaal onze beperkingen maar Tom is erin geslaagd om bij allen van ons het beste naar boven te halen. Iedereen kent hem als grapjas - vandaar dat het zo goed met de rest van ons klikt - maar we hebben hem ook leren kennen als een pietje precies. We repeteren wekelijks, dat proberen we tenminste, en hebben ondertussen heel wat vooruitgang geboekt, dat horen we zelf ook wel. Maar het belangrijkste aspect zijn we niet uit het oog verloren: vier vrienden die zich in de eerste plaats proberen te amuseren.

Tijdens corona hebben we in de befaamde Gam studio een plaat opgenomen, 'Feik Njoews', een echte onvervalste conceptplaat - alles keert terug - die eind september, begin oktober uitkomt. Voor de liefhebbers verschijnt er een beperkte oplage op vinyl, met klaphoes en tekstvel. Voor wie niets met vinyl heeft, 'Feik Njoews' zal ook op Spotify verschijnen. Afgelopen zondag stonden we voor het eerst sinds lang weer eens op een podium. Het was aperitieftijd en het was een waar plezier om te zien hoe iedereen zich amuseerde. TuRF 2.0 is er helemaal klaar voor! Volgende optredens: ZomerNeST op 15/7 bij Triporteur-BOMBrewery in Rumbeke en op 11/09 in The Finish in Zwevegem.

Het was nooit mijn ambitie om op het podium te staan of om in een groepje te spelen. Maar het is een avontuur dat ik voor geen geld had willen missen.