Mohammad lacht naar me. Het is geen gewone lach, maar een lach waaruit wanhoop spreekt, door ongeloof en overmacht. Ik heb hem net het nieuws gebracht over het huis dat hij zo graag wou huren en waar hij zich voor de tweede keer kandidaat voor had gesteld.
Een week eerder was hij naar me toegekomen met een advertentie waar er 845 euro werd gevraagd voor een woning met een tuin en drie slaapkamers, ideaal voor zijn familie. Het was in Avelgem gelegen, nog zo'n meevaller.
'Maar ik heb me al kandidaat gesteld voor dit huis, begin december. Toen vroegen ze 900 euro. Ik wilde meteen tekenen maar ze wilden niet aan mij verhuren.'
'Waren er nog andere kandidaten?'
'Nee, het bleef te huur staan en nu hebben zij de prijs verlaagd.'
Ik zocht het telefoonnummer op van het immokantoor en kreeg de persoon aan de lijn die het huis in opdracht van de eigenaar aanbood. Maar de man kon me niets wijzer maken. 'Wij kunnen er ook niets aan doen meneer,' zei hij, 'de verhuurder heeft geen verdere uitleg gegeven. En uiteindelijk is hij het die beslist.'
'De verhuurder kan onder de kandidaten kiezen wie hij wil als huurder,' zei ik, 'maar hij mag niemand uitsluiten. Uit het feit dat het gebouw nu aan een lagere prijs aangeboden wordt, blijkt dat Mohammad de hele tijd de enige kandidaat was. '
'Nogmaals meneer, wij moeten de wil van de eigenaar respecteren.'
Ik breng de begeleidster van Mohammad bij het OCMW op de hoogte. Ze stuurt een mailtje naar het immokantoor waarin ze erop wijst dat het zes personen tellende gezin ondertussen bijna een jaar in een crisisverblijf moet wonen bij gebrek aan een geschikte woonplaats en vraagt in hun plaats om een eerlijke kans als huurder.
Je vraagt je af hoe Mohammad het volhoud om verder te blijven zoeken, zoals hij al die maanden keer op keer bot vangt. Tot je beseft dat hij geen andere keuze heeft.
Hoewel zijn voorkeur nog steeds naar een woning uitgaat, vroeg hij me daarnet om datzelfde immokantoor te bellen in verband met een appartement dat pas te huur staat en eveneens over drie slaapkamers beschikt. De verkoper noteert de gegevens.
'En wat dat huis betreft, dat is ondertussen al verhuurd hoor. Door de recente prijsaanpassing waren er ineens veel kandidaten en ondertussen heeft de eigenaar de knoop doorgehakt.'
Als ik Mohammad op de hoogte breng, lacht hij maar de wanhoop staat in zijn ogen te lezen, het is een lach waarvan je hart breekt.
'Veel kandidaten voor 845 euro? Maar ik wou twee maanden geleden 900 euro betalen!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten