Ik ben al een tijdje geabonneerd op enkele nieuwsbrieven van magazines
en kranten en er ondertussen gewend aan geraakt dagelijks allerlei
nieuwsmails in mijn mailbox te krijgen. Kwestie van een beetje mee te
zijn. Maar Knack spant de kroon met Knack Ochtend, Knack Middag, Knack
Avond, Knack.be, Knack Focus, Knack en 'Knack – Breaking news'. Bij de
meeste van die mails volstaat het de aankondiging te lezen, daarna kan
het ding meteen naar de prullenbak.
Alleen bij het qua timing onvoorspelbare 'Knack – Breaking news' veer ik nog even op – de ademhaling sneller, de polsslag gejaagder (hoewel dat voor een buitenstaander niet direct te merken is). Ik weet dat het vaak gewoon nieuws is dat opgeblazen wordt en het een poging betreft om nog wat extra klikken te werven maar toch beter snel eens checken want stel je voor dat deze dringende boodschap een van de volgende is:
'ALLERLAATSTE BIJ GEEFT ER DE BRUI AAN'
of
'GAT ONTDEKT IN ONZE PLANEET WAARLANGS WATER WEGLOOPT'
of
'TRUMP VERGIST ZICH VAN KNOPJE'
Kortom, het zou wel eens de laatste mail kunnen zijn die ik binnen krijg, kan ik nog net mijn geliefde in de armen sluiten voor het licht uitgaat...
Donderdagavond was het dus weer eens zover. Gelukkig bleek de kop geen aankondiging van één of ander armageddon hoewel toch alarmerend:
'AUTO RIJDT IN OP VOETGANGERS OP TIMES SQUARE'
Maar wat voor Knack.be 'Breaking news' bleek, zakte de volgende uren in de alarmpeilingen en was daags nadien nog goed voor zes korte zinnetjes onderaan pagina 12 in de Standaard. Daarin betrof het een spookrijder die eerder al enkele keren tegen de lamp gereden was wegens sturen onder invloed. Loos alarm, niets abnormaals aan de hand. Gewoon iemand met een drankprobleem die de situatie eventjes verkeerd had ingeschat op het bekendste kruispunt ter wereld.
Dat iemand met de wagen toevallige passanten wegmaait, komt voor sinds het menselijk ras zich van een voertuig bedient om zich van punt a naar punt b te begeven. Aanvankelijk viel de schade nog mee, maar hoe groter en sneller deze voertuigen werden, hoe erger de schade en hoe hoger de verzekeringspolissen (maar dat is een ander verhaal). Tot voor kort behoorden hartfalen, beroertes, alzheimer, overmatig drankgebruik, vermoeidheid, afgeleid door radio, verwarming, gsm, tablet, broodje eten, fellatio of gewoon de controle over het stuur verliezen tot de voornaamste oorzaken. Vandaag wordt daar nu ook terrorisme bij gerekend.
Na de aanslag met de vrachtwagen in de Franse stad Nice werd een voertuig ook in het westen een wapen en ieder vehikel dat van zijn traject afwijkt en en passant enkele mensen neermaait meteen wereldnieuws.
Uit een nieuwe lezing van de feiten blijkt nu, enkele dagen later, dat het om een oud-militair zou gaan met psychische problemen en die mogelijk zou lijden aan posttraumatische stress. Na het roken van een flinke joint zou hij besloten hebben dat het einde van de wereld nabij was en 'iedereen moest sterven'. Toch twijfelt het stadsbestuur aan een terroristische aanslag. Wat is een terrorist eigenlijk? Opzoeking leert dat het een gewelddadige opstandeling betreft die een aanslag pleegt met politieke en/of godsdienstige motieven... Wordt hoe dan ook vervolgd.
En zo hebben we HET moment dankzij de alerte overal aanwezige, alles horende en ziende en overal op inzoomende media weer eens van dichtbij meegemaakt. Zijn we eventjes van de grond geweest om een slordige 6000 km verder een kijkje te gaan nemen.
Er was een beeld met lichamen die op straat lagen en we kregen de mogelijkheid een paar ogenblikken lang te fantaseren over de gruwelijkheden die straks misschien in het journaal te zien zouden zijn. We werden enkele seconden aan het alledaagse ontrukt, via onze overal verbonden tablet afgeleid tijdens het fileleed. (Herinnert u zich nog waar u zich bevond toen die wagen dood en vernieling op Times Square zaaide? U stond in de file?)
Ramptoerisme achter het scherm. Wegkijkend kijken naar lijken onder lakens in Brussel, Nice, Parijs of Berlijn en eventueel een beetje onwel worden. Zoals vroeger, toen ik een kind was, de twee pagina's met foto's van ongevallen in de Weekbode bij oma. Ik werd er naartoe gezogen en tegelijk misselijk van.
Waarom abonneer je je op nieuwsbrieven? Omdat er niets zo verschrikkelijk is voor de moderne mens en zijn hectische leven als internetstilte. Wanneer je eindelijk zit en eventjes kunt bekomen wil je dat er blaadjes ritselen, niet dat het windstil is in het digitaal bos. Even uittreden, ontsnappen aan het dagelijks harnas.
Hoe is het zover kunnen komen?
Waar is de tijd waarin ik onbekommerd op mijn rug lag in het gras, proberend niet te lang in de zon te staren terwijl het gezoem van bijen die bloemen bezochten mijn oren vulden en vlinders nieuwsgierig over me heen fladderden?
Kan ik nog terug?
Dit jaar in de zomervakantie trekken we twee weken naar een klein rustig dorpje in het hartje van de Ardèche en laat ik mijn smartphone en computer thuis. Geen verbinding. Onbereikbaar. Het wordt een test. Ik wil in één keer afkicken van mijn digitale verslaving. Cold turkey. Me misschien zelfs weer eens kunnen vervelen.
Maar dat is voor straks (klik) nu snel nog even checken (klik) en hopelijk plaatst de boze (klik) teleurgestelde (klik) er van overtuigd zijnde dat hij niets fout gedaan heeft (klik) vierde rijkste man van Amerika en misschien wel gekste man ter wereld (klik) die aan een steeds sneller tempo naar de exit van zijn presidentschap raast (klik) straks nog een tweet (KLIK!)
Alleen bij het qua timing onvoorspelbare 'Knack – Breaking news' veer ik nog even op – de ademhaling sneller, de polsslag gejaagder (hoewel dat voor een buitenstaander niet direct te merken is). Ik weet dat het vaak gewoon nieuws is dat opgeblazen wordt en het een poging betreft om nog wat extra klikken te werven maar toch beter snel eens checken want stel je voor dat deze dringende boodschap een van de volgende is:
'ALLERLAATSTE BIJ GEEFT ER DE BRUI AAN'
of
'GAT ONTDEKT IN ONZE PLANEET WAARLANGS WATER WEGLOOPT'
of
'TRUMP VERGIST ZICH VAN KNOPJE'
Kortom, het zou wel eens de laatste mail kunnen zijn die ik binnen krijg, kan ik nog net mijn geliefde in de armen sluiten voor het licht uitgaat...
Donderdagavond was het dus weer eens zover. Gelukkig bleek de kop geen aankondiging van één of ander armageddon hoewel toch alarmerend:
'AUTO RIJDT IN OP VOETGANGERS OP TIMES SQUARE'
Maar wat voor Knack.be 'Breaking news' bleek, zakte de volgende uren in de alarmpeilingen en was daags nadien nog goed voor zes korte zinnetjes onderaan pagina 12 in de Standaard. Daarin betrof het een spookrijder die eerder al enkele keren tegen de lamp gereden was wegens sturen onder invloed. Loos alarm, niets abnormaals aan de hand. Gewoon iemand met een drankprobleem die de situatie eventjes verkeerd had ingeschat op het bekendste kruispunt ter wereld.
Dat iemand met de wagen toevallige passanten wegmaait, komt voor sinds het menselijk ras zich van een voertuig bedient om zich van punt a naar punt b te begeven. Aanvankelijk viel de schade nog mee, maar hoe groter en sneller deze voertuigen werden, hoe erger de schade en hoe hoger de verzekeringspolissen (maar dat is een ander verhaal). Tot voor kort behoorden hartfalen, beroertes, alzheimer, overmatig drankgebruik, vermoeidheid, afgeleid door radio, verwarming, gsm, tablet, broodje eten, fellatio of gewoon de controle over het stuur verliezen tot de voornaamste oorzaken. Vandaag wordt daar nu ook terrorisme bij gerekend.
Na de aanslag met de vrachtwagen in de Franse stad Nice werd een voertuig ook in het westen een wapen en ieder vehikel dat van zijn traject afwijkt en en passant enkele mensen neermaait meteen wereldnieuws.
Uit een nieuwe lezing van de feiten blijkt nu, enkele dagen later, dat het om een oud-militair zou gaan met psychische problemen en die mogelijk zou lijden aan posttraumatische stress. Na het roken van een flinke joint zou hij besloten hebben dat het einde van de wereld nabij was en 'iedereen moest sterven'. Toch twijfelt het stadsbestuur aan een terroristische aanslag. Wat is een terrorist eigenlijk? Opzoeking leert dat het een gewelddadige opstandeling betreft die een aanslag pleegt met politieke en/of godsdienstige motieven... Wordt hoe dan ook vervolgd.
En zo hebben we HET moment dankzij de alerte overal aanwezige, alles horende en ziende en overal op inzoomende media weer eens van dichtbij meegemaakt. Zijn we eventjes van de grond geweest om een slordige 6000 km verder een kijkje te gaan nemen.
Er was een beeld met lichamen die op straat lagen en we kregen de mogelijkheid een paar ogenblikken lang te fantaseren over de gruwelijkheden die straks misschien in het journaal te zien zouden zijn. We werden enkele seconden aan het alledaagse ontrukt, via onze overal verbonden tablet afgeleid tijdens het fileleed. (Herinnert u zich nog waar u zich bevond toen die wagen dood en vernieling op Times Square zaaide? U stond in de file?)
Ramptoerisme achter het scherm. Wegkijkend kijken naar lijken onder lakens in Brussel, Nice, Parijs of Berlijn en eventueel een beetje onwel worden. Zoals vroeger, toen ik een kind was, de twee pagina's met foto's van ongevallen in de Weekbode bij oma. Ik werd er naartoe gezogen en tegelijk misselijk van.
Waarom abonneer je je op nieuwsbrieven? Omdat er niets zo verschrikkelijk is voor de moderne mens en zijn hectische leven als internetstilte. Wanneer je eindelijk zit en eventjes kunt bekomen wil je dat er blaadjes ritselen, niet dat het windstil is in het digitaal bos. Even uittreden, ontsnappen aan het dagelijks harnas.
Hoe is het zover kunnen komen?
Waar is de tijd waarin ik onbekommerd op mijn rug lag in het gras, proberend niet te lang in de zon te staren terwijl het gezoem van bijen die bloemen bezochten mijn oren vulden en vlinders nieuwsgierig over me heen fladderden?
Kan ik nog terug?
Dit jaar in de zomervakantie trekken we twee weken naar een klein rustig dorpje in het hartje van de Ardèche en laat ik mijn smartphone en computer thuis. Geen verbinding. Onbereikbaar. Het wordt een test. Ik wil in één keer afkicken van mijn digitale verslaving. Cold turkey. Me misschien zelfs weer eens kunnen vervelen.
Maar dat is voor straks (klik) nu snel nog even checken (klik) en hopelijk plaatst de boze (klik) teleurgestelde (klik) er van overtuigd zijnde dat hij niets fout gedaan heeft (klik) vierde rijkste man van Amerika en misschien wel gekste man ter wereld (klik) die aan een steeds sneller tempo naar de exit van zijn presidentschap raast (klik) straks nog een tweet (KLIK!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten