NIEMAND VERMIST IN DE OMGEVING VAN ELON MUSK?

Ik hoorde er een paar keer iets over in het nieuws. In flarden. Dus ik wist er het fijne niet van. Het enige dat bleef hangen was dat internet miljardair Elon Musk een kleine twee weken terug zijn elektrische wagen, een Midnight Cherry Tesla Roadster, als testvracht met de Falcon 9 Heavy, momenteel de krachtigste raket ter wereld, mee in een baan om de zon had gestuurd.

En dat diezelfde Tesla even later van zijn baan was afgeweken.

Vervolgens wist men met grote zekerheid dat de Roadster ging botsen, maar pas na miljoenen jaren.
Daarna bleek er plots een grote kans te bestaan dat het ding als een boemerang terug zou keren om neer te storten op moeder aarde. Veel zouden we daar echter niet van merken, want eenmaal het voertuig onze dampkring bereikte, zou het daar in vuur en vlam verteren tot de laatste genster.
En eergisteren trof ons het bericht dat de garantie op een nieuwe Tesla na zestigduizend kilometers vervalt, en dat Musk's voertuig deze afstand in de ruimte momenteel per uur overbrugt. Op foto's zweeft de kersrode, glanzende wagen met Bowie's Starman in de vorm van een gehelmd maar leeg ruimtepak achter het stuur, 'Space Oddity' naar verluidt op repeat, in een baan rond de aarde. Inmiddels een achterhaald beeld want niet alleen ziet onze Starman zich op dit eigenste moment op weg naar de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter miljoenen kilometers van onze planeet verwijderd, astronomen vermoeden tevens dat de wagen continu door kleine inslagen van micrometeoroïde's gezandstraald wordt.

's Nachts lag ik te tobben. Er klopte iets niet naar mijn gevoel. Natuurlijk is het een fantastische marketingstunt, je eigen peperdure elektrische sportwagen de ruimte insturen.
Maar mag dat wel? Nu we de aardbol omver hebben gewoond en tot een gigantische vuilnisbelt herschapen, kunnen we alles voortaan zonder pardon het hemelgewelf in katapulteren?
Ik stond op, zette thee en nam mijn tablet erbij.
Helaas, het ruimteverdrag, de overeenkomst waar 102 landen in 1967 hun handtekening onder plaatsten, zegt dat er 'geen soevereiniteit opgeëist kan worden over de ruimte of hemellichamen'. Met andere woorden: iedereen is van de ruimte en de ruimte is van iedereen.
Maar ik las ook dat de staat vanwaar het object wordt gelanceerd eigenaar blijft en bijgevolg verantwoordelijk voor zijn bijdrage aan de kosmos. Goed nieuws dus voor wat betreft de toekomstige schadeclaims wegens het vernietigen van de atmosfeer.

Eventjes terzijde maar wat ik me ook afvroeg: dat lege ruimtepak, die 'Starman'; was dat pak wel zo leeg? Misschien lijkt het vergezocht maar was dit geen unieke gelegenheid om de eeuwige concurrent/liefdesrivaal/mede-erfgenaam die je al zolang naar de maan wenst daadwerkelijk de ruimte in te sturen? Iemand die je uit de weg hebt laten ruimen zoeft onder het alziend oog van de hele wereld voor eeuwig door het heelal en niemand die iets kan bewijzen: is dat niet de perfecte misdaad?
Niemand vermist in de omgeving van Musk?

De oorspronkelijke oprichters van Tesla Motors, Martin Eberhard en Marc Tarpenning, verwezen met de naam van hun elektrische wagenmerk naar Nikola Tesla, een meer dan 160 jaar geleden in Kroatië geboren dwangmatige neuroot die leed aan smetvrees. De jongeman bleek ook een geniale natuurkundige die onderzoek deed naar elektriciteit en magnetisme en ging in 1884 in New York voor Thomas Edison werken. Zijn palmares als uitvinder oogt bijzonder indrukwekkend. Zo was hij onder andere verantwoordelijk voor de teslatransformator, de teslaturbine en het tesla-effect. Tot slot ontwikkelde hij ook nog de dodende straal, een aardbevingsmachine, een toestel om energie uit de ether te halen en een apparaat om contact te leggen met buitenaardse wezens.
Je zou het dus bijna als het ultieme eerbetoon kunnen beschouwen aan deze al even wonderlijke als bizarre uitvinder dat Elon Musk, ondertussen algemeen directeur en ontwerper bij Tesla, er eentje als een metalen Icarus naar de zon stuurde.

Hoe dan ook, wetenschappers en deskundigen zijn er nog niet over uit hoe het de Tesla Roadster, basisprijs 100.000 euro, verder zal vergaan. Volgens William Carroll, hoogleraar chemie aan de indiana University, is het materiaal waaruit het voertuig werd vervaardigd niet geschikt voor zijn nieuwe omgeving en zal het ding binnen het jaar uiteenvallen en zich daarna in brokstukken in de ruimte verspreiden.
Richard Sachleben, scheikundige op rust en lid van de American Chemical Society, denkt daarentegen dat een miljard jaar waarschijnlijk wat teveel van het goede is, maar dat de auto ginder boven toch een miljoen jaar zou moeten meegaan.
Maar mijn ogen vielen dicht en ik ging weer naar bed.

Ik zat naast Starman en zweefde door de ruimte. We luisterden naar David Bowie die merkwaardig genoeg een versie van 'Across The Universe' bracht van de Beatles.
Toen keek Starman naar me. Ik kon alleen zijn ogen zien, maar ik kende hem ergens van.
'Hi' zei hij en schudde me de hand. Ik voelde me helemaal warm worden.
Na een tijdje drong tot me door wie hij was. Het verwonderde me niets.
George Clooney.

Het lijkt er dus op dat Musk aan iets nieuws toe was. Maar nergens vind ik iets terug over de exacte leeftijd van de wagen. Opzoeking leert dat het een eerste generatie Tesla Roadster betreft. Verspreid over dertig landen werden er ongeveer 2.450 van verkocht. Dit model zag het licht in 2008 terwijl de laatste in 2012 van de band rolde. Het ding is dus minimum 6 jaar en maximum 10 jaar oud.
In nog geen twee seconden trekt de bolide op naar 100 km/uur, waarmee het veruit de snelste wagen van zijn generatie werd. Ondertussen is de Roadster van Musk met zijn 1000 km/minuut de rapste raceauto aller tijden.

Al bij al blijven er nog veel vragen onbeantwoord. Wat was de kilometerstand? Hoe was de conditie? Hoe zat het met de opties? Beschikt de wagen over een dodende straal? Is er apparatuur aan boord om contact te leggen met buitenaardse wezens? Zo niet, is dat dan geen gemiste kans?
En wat zou Nikola Tesla hier eigenlijk allemaal van vinden?