'Rino, ik weet niet hoe ik je kan bedanken.'
Hij is aan de telefoon, zijn stem klinkt ver en zacht. Hij hoeft me niet te bedanken en dat zeg ik hem ook steeds weer. Ik doe gewoon wat iedereen zou doen wanneer ze in mijn schoenen stonden. Als je zo'n menselijke tragedie van dichtbij meemaakt, als je beseft dat het allemaal één grote loterij is en waar je ter wereld komt je lot in grote mate bepaalt, soms gewoon bezegelt, dat je er zelf eigenlijk helemaal niets aan kunt doen - en de gelegenheid doet zich voor, dan probeer je toch iets te te doen voor je medemens die het zo slecht getroffen heeft?
Klik op onderstaande foto om iets te doneren voor de actie, alvast veel dank van Abdullah en Tasnim!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten