COMPLIMENTJESDAG

'Ik heb een afspraak met Evelien' zeg ik. De vrouw achter de kassa draagt een hoofddoek. Het lijkt bijna alsof haar donkere ogen in dat knappe gezicht hierdoor geaccentueerd worden. Er staat een oud telefoontoestel op de winkeltoog dat nog blijkt te werken; ze houdt de hoorn bij haar linkeroor terwijl ze met haar rechterhand het nummer draait. Ondertussen roept ze in een mij totaal vreemde taal iets naar een roodharige vrouw die een heel stuk verderop met kledij in de weer is. Ogenblikkelijk komt er een reactie - voor mij al even onbegrijpelijk - en dan is het weer stil.

Morgen wordt het mijn eerste dag in de Kringloopwinkel maar vandaag kom ik al eens langs om me aan mijn nieuwe collega's voor te stellen en mijn uurrooster te bespreken. Het is kort na de middag en ik kijk met een mengeling van nieuwsgierigheid en opwinding rond in wat mijn toekomstige werkplaats wordt. Er staan grote rekken vol prullaria achter me. De legplanken langs de wand zijn gevuld met kitscherige vazen en een hele reeks Christusbeelden. Eronder oude kaders die elkaar broederlijk ondersteunen. Iemand bladert in de bak met kleine kaders die ernaast staat. Aan de overkant rekken met glazen en borden. Kookpotten. Verderop zie ik boeken staan en daarachter meubelen. Het is stil, er zijn bijna geen klanten in de winkel. Later zal ik ontdekken dat dit niet zo uitzonderlijk is op dit tijdstip.

Ik merk plots dat de vrouw met de hoofddoek naar me staat te kijken; ze wendt haar blik af en slingert opnieuw een korte woordenstroom door de ruimte. Die wordt meteen beantwoordt door de roodharige vrouw in de verte, waarna beiden lachen. Dan begint ze in de hoorn te praten.

'Ja Evelien, hier staat man voor jou... Ja, vraagt naar jou.' Er komt een glimlach op haar gezicht terwijl ze luistert naar wat er aan de andere kant van de lijn wordt gezegd.
'Ja, is mooie man.' Ze zegt het heel rustig en gewoon, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
'Is man met alles erop en eraan: haar, baard, bril, armen en benen en hij draagt mooie kleren.' Ze glimlacht waarbij ze me nogmaals aankijkt.
Ik sta wat ongemakkelijk te draaien en ze schiet uit in een lach.

'Hij is beetje nerveus denk ik.' Ze haakt in en zegt: 'Evelien zal komen'. De roodharige vrouw is er ondertussen bij komen staan. Ook zij heeft een mooi open gezicht waar haar zware brilmontuur wonderlijk goed in past. Zij is een stuk ouder en heeft iets gracieus over zich. Ze wisselen lacherig nog enkele woorden terwijl ze me beiden vriendelijk aankijken. Het is duidelijk dat ik verwacht word.
'Niet altijd zo hier. Vandaag speciaal' zegt de roodharige vrouw.
'Vandaag complimentjesdag.'