TOET TON

‘Ja Rino, tot dinsdag?’
‘Ja, tot dinsdag hé jongens!’

De Afghaanse en de Syrische medewerker. Onze magazijniers.
Eerst klikte het niet zo goed tussen hen. Om te beginnen is er de taalbarrière, de een spreekt Pashtu en de ander Arabisch. Maar ook tal van culturele verschillen. En ook al zijn het allebei moslims, over de islam waren ze het ook vaak oneens. Er waren dagen dat ze niet met elkaar praatten. Ze wilden zelfs niet in dezelfde ruimte eten.
Niet dat ze het met zoveel woorden zeiden. De een ging gewoon buiten zitten terwijl de ander binnen bleef. Maar nu zijn we zes maanden verder. En allebei hebben ze water in de, euh, wijn gedaan...
Deze middag depten ze hun brood zelfs in dezelfde kom. Je zou bijna kunnen stellen dat het vrienden zijn geworden.

‘Ja Rino, tot dinsdag!’
‘Een fijn weekend hé jongens!’
‘Ja jij ook fijn weekend!’
‘Merci. Toetonné!’
‘Ja. Toet ton.’