GOD

En wuk wos da ton, god?

Wel, dat is t roare; t wos n twuk daj nie koste vaste pakkn, zien, oarn, of riekn. N twuk woa da der géen bewyzn voarn woarn. N twuk dat er dus ne kée éen uutgevoenn a. En volgens deen a God de wereld mè zyn bloate andn gemakt, en geléek n up ne mins moa ton zoender oal de foutn. Je weunde n twoasn verre boovn uus in de lucht, en je kéek noa beneen, noa ool t éne da j uutspookte. En pas up! Ja t oal gezien é! En ut der ton n twuk goe gienk kostn de minsn dankboar zyn. En gienk der n twuk slicht, kost n ze under dermee verzoenn, want t wos omda j t verdiend a, of t makte déel uut van n grodder plan! Moar au fong wos n goed wei, diene god... En mè zukn twien boovn joe moest je wok nie zoa benoald zyn voe doad te goan wan je zei, allez, toch volgens deen die em a uutgevoenn, dat r ton nog n twuk achter kwam, verstoajt? Dat ton nog nie gedoan wos! 

Dus verre oal de minsn an symbooln in under uus die antoanden da ze in diene god geloofdn. T kwam zoadoanig verre da je leevn nie veilig wos uj zei da j twyfels a! Ge moeste geloovn en zwygn! En oendertussn woarn ze nateurluk wok oal vele in ruuze gekomm over diene god en van t ene kwam t andre en voe t hélegans moeilijk te moakn woarn der ton vaneigens verskillnde goodn!

Mohow! Zoej kunn peizn! De minsn zoatn toch roar in mekoar ée in dien tyde? En da ze ton sjuuste doadeure in t skéer gegrocht zyn!

Jah! Moa k goaj moetn loatn, want myne compuutre tril my up, jée verzeekers n twuk noadig...