HOME

'Maar dat is lang geleden! Hoe gaat het met je?'
'Goed Rino. Ik kom afscheid nemen. Ik ga terug naar mijn land.'
'Hoezo? Is de toestand daar dan verbeterd?'
'Nee, helemaal niet. Maar ik mis my family.'
'Het laatste dat ik over je hoorde was dat je werk had, en in een mooi huis woonde.'
'Ja, is goed werk. En ik woon nu in Gent. Maar het is niet... my home, Rino.'
'Je voelt je niet thuis bedoel je? Ik begrijp het, maar dat heeft tijd nodig. En je Nederlands is veel verbeterd! Geef je niet te snel op? Na alles wat je hebt gedaan om zover te komen? Al die opofferingen?'

'Nee Rino. Ik altijd wakker liggen denken aan mijn mama en papa, mijn broer en mijn zussen. Veel goeie mensen hier Rino, ik heb graag werket in kringloop. Maar buiten is wereld anders. Niet zoals hier. Veel problemen!
En al te mensen hier wonen alleen, eten alleen, slapen alleen, zonder family of vrienden... Is niet goed.
Daar, in mijn land is Taliban, nog altijd heel gevaarlijk! Maar al te mensen helpen elkaar. En mijn mama is ziek...
Daar is my home Rino.'