POAIN

Helegans geneezn ku k nyt
en doa is t r ny vele an te doen
moa k kunne mezelvn wel poain

k moete oalene moa
beseffn da j noais mée werekomt
en mezelvn doamee verzoenn

BESCHEETN

K woare an t wandeln mé Toets en k moeste peizn
an ne kée up Watou, oal n héel ende geleen
N tyde da Claus d r voarn zorgde dat de terrasse
van T Hommelhof groate klasse uutstroalde...
T wos ne vrée skoan n dag en k stoene
n twoasn by ne boam t ortn noa nen dichter
die vanuut de kruune mé n plechtige stemme
up zyn gemak héle reekn voarn las

Vanuut myne n éne n ooghoek zoage k twée wuvekes -
elk n roas-grysde pérmenante -
dichter komn, mé kléene stapkes, oarme in oarme
K concentreerde my were up miene n boam,
en ton oarde k d éne teegn d andre feezeln:
‘Déen ken t r van wei!’,
en ze skuufelde lichtjes tussn eur tann

K besefte da k doa verzekers wel n bitje
bescheetn stoene: pieleboet rechte,
mé myne n éne n oarme gekruust
en mé da t and de elletuute
van myne n andre n oarme vastoend,
zodoanig da k mé m n ander and
myne kinne koste stuttn

Toch woare k mé de slag in me gat gebeetn,
en nog ny weetnd wuk dak gienge werezeggn
droeie k my oliek - want k koste dat toch ozoa ny loatn -
en ton zoage k oe da ze t oveke van ne beweuner
doa vlak by an t bewoendern woarn;
t ges skoane gemillimeterd, diep groene
(géen roste spriete te ziene)
en overoal eevn lang...

IS T NOG VERRE

Zoekn achter uus pasport, uus rybewys, uus vliegticket
de gazette ofzeggn, de gebeurs ne sleutel geevn
de frigo en de vriezer leegn, t woatr en de goaze ofsluutn
kykn ut r geld up de rekeninge stoat, de priezn uuttrekkn
de bloemn woater geevn

Kiekn voe d otopapiern, n verzékeringe ofsluutn
n poar boekn, ne dictionair en ne reisgids oaln
adressn verzoameln voe kartjes te skrievn, portefeuilje
en visakoarte ny vergeetn, en de loaders van
de kodak, laptop, tablette en uusne gsm

Uus geheugnkoartn, uus arte skieve en uuzne geheugnstick
batterien en koabels voe oales te verbienn
n kéese en sulfers, n Zwitsers zakmes, veiligheidsspeldn
tannstokers, ne tannbustle, champoo en zunnecréme
aftersun, oordoppn en uusne reservebril

Is t nog verre?
slap moa n bitje
Is t nog verre?
doe moa junder oogn toe

Uusne zwembroek, uusne duukbril en uus strandsletsn
n poar oenderbroekn, n poar t shirts, ne short, sandoaln
en ne piezjamma, uus ooftkussn en uusne slapzak
n tente en n groendzeil, n tasse, n talore, n mes en n versette
uusne frigobox

Skérzéepe (ge wit moa noais), ne kam, nivea, en oorstokskes
ne nanndoek en ne woséndje, n noagelskarke, douchegel
Dafalgans, Imodium, Rennies en Asprienn
n skoare en plakkers, snelverband, oentsmettienge
n twuk teegn muggebeetn, ne stok voe up te bytn

Oestsirope, tablettn teegn t zéer in de kele
ne neusspray, n twuk teegn n ooroentstekinge
n twuk teegn reisziekte, n twuk voe te kunn kakkn
anti biotica, anti malaria, anti ebola, zworte zoolve,
zoolve teegn de kursbloazn, zoolve teegn de peste

N parachute, n machéte, n luchtpistole, n goe gezoendheid
ne lange broek, n poar goe skoenn, dikke koesn, n wienterveste
termisch oendergoed, anskoenn, n mutse en n sjarpe
rinnekléers, n woaterzuuveriengsstation, n kookvier
n éeuwige kalender

n noadnummer, oet voe vaste t oenn, n testament

Is t nog verre?
slap moa n bitje
Is t nog verre?
doe moa junder oogn toe

VREE BOITE

Ze woarn goddeluk,
d oanzichtn van de minsn die binn kwoamn,
moa k moete ny klappn,
k geloofde zelve myn oogn ny
toen da k de deure oopn stoake
Sirre a zyn grysde skorte an, pottezwort
zyne bril vul skreevn en geplakt
en lik oalsan diene n oede zwortn n oed up zyne kop
Je rée mé ne bakwoagn vul stéenbrokkn
deur de café, slalomde tussn de barstoeln,
pakte z nen droai roend n biljart
en je kéerde em uut in de garoage;
t wos lik of da t de groate grysde wolke die upstéeg
em achtervolgde binst dat n weg réed
Je wos bezig mé ne meur in te smytn

K moeste droain dien n oavnd
en k a de muuziek nog luwer gezet dan anders
moa zels mé de Pixies of Sonic Youth
kost je de sloagn van de moakre
oenmeugluks overstemn
Uj d r ny mée teegn koste,
en ge liep noa buutn voe t stof uut je loengn t hoestn,
zag je in t schiensel van de stroatluchtn
oe da de stofwolke zelve
wok probeerde weg te groakn
en olle kére ut de deure oopn gieng
kwam r n déel mee die em lik n viruus
mé de zuuvere buutnlucht miengelde

T wos zoaterdagoavnd
en olleman kwam binn, elk up zyn maniere;
de punkers mé under oanekamn
woa da j joe zéer an koste doen,
lange keetns en zworte leern vestn mé pinn;
de wieties mé under dreads
mé van die gebreide mutsn
in reggeakleurn over getrokkn
en die héekn ‘ozoa’ zeggn, en ‘witjewel’;
de rockers in jeansvestn met under kroage rechte,
die stoan te sjiekn en te sjeikn an toog,
de straigt-edgers mé van die boais
toet an under knien en veels te lange mouwn

En oal die ander soartn die doa zoatn
moa woa da k nu ny up kunne komn
En ga t on wok nog oal de tjoaloars
die ollene an n toog iengn,
of in éen van die toet up n droad
versleetn zetels zoatn of loagn

Moa binst da t n oavnd passeerde
begostn z oal up mekoar te trekkn
Voe te begunn grochtn z n bitje mé ne kée zochte:
wos t van nu en ton noa buutn te goan
of binn ne pit te smoarn in n duuk
(uplettn da Sirre da ny zag wei!),
wos t van te zuupn,
of lik de gastn mé under uutgerokkn boais
van woater te drienkn -
ort, k weete nog oalsan ny
wuk da da wos die doa in de lucht ienk

of toet, van die n oavnd weete k t wel:
n dikke loage stof van koolk en stéens

Moa t wos lik of da nymand em da antrok,
en t wos ne n oavnd lik ne n andern in de Combi
Koppeltjes zoatn te vrijn an t toog,
de para s woarn an t biljarn,
en d r nog ny uut of da ze nu boel giengn moakn of ny,
de straigt edgers zoatn in kléermoakerszit up t podium,
de rockers zoagdn achter ‘mr cab driver’
uut die nieuwe ploate van ne zeekre Lenny Kravitz,
en teegn dat t spel endigde
en we noa buutn moestn omda t ier gienk sluutn
woarn w oalemoal eevn grysde

En Sirre dei voars,
héel da weekend, en de doagn d erachtre;
je wos nu bezig mé t plak van de meurn te kappn,
en ne weke loatre wos t lik ne nandre café
woa da j binn kwoam, en moete k t nog zeggn?
T wos verdomme de skoenste café da w kendn,
we woarn d r n bitje stille van
en uus adoroatje voa Sirre
wére n stik groddre

BESSNJENEEVRE

Twos de verjoardag
van n doad van Ian Curtis
en in t Joc in Iepre
giengn ze héel noavnd
muziek van Joy Division droain
We verzoamelden in de Combi
binst da w twyfelden u we wel giengn goan,
en we bleevn nog n ende angn
moa tenn de reke -
uus tandvlées begost oal tope te trekkn -
vertrokkn we mé twée oto s
En treurn da we dein!
Oal is t da w de muziek -
en surtoet wie dat r achter zat -
moa lange achter dat n em uphangn at,
an léern kenn
T wos n bitje lik mé John Lennon

N dag dat n doad wos
ak wok voe n éeste kée van em hoord;
buutn wos t doenker
moa oales lichte up van de sneeuw
en k zoate in de zetel te kiekn noa t niews -
en ze woarschuwdn ny voe gevoelige kiekers -
en ton zat n doa, an ne witte piano
in z n geweune kléers mé da brilleke,
t wos verschrikkeluk slicht beeld
en je zoeng ‘Imagine’;
k woare dertiene
en t wos lik ne klets teegn me koake,
en za n em doageskootn
en k ka ny éens geweetn dat n leefde!

K voagde de troann uut myn oogn,
ozoa da nymand t koste zien
en ka d r subiet spyt van,
want eegluk wilde k dat ze t ollemoale zoagn,
de grotste rampe uut myn leevn
wos vandoage gebeurd
en nymand die da an my koste zien!

Soit, we zoatn doa ne héel n oavnd dinne te doen
en te lange latstn giengn ze sluutn,
moa uut compasje wildn ze nog éen drankske geevn,
en we kochtn elk n floske wyn
en we kwamm d r lik héel deure:
k weete nog da k twoasn speelde up ne piano
ollist da k géen piano kunne speeln
en k weete nog da k n twoasn danste up ne n toafel -

en kwamme wakkre
en k zoate in n doenkern in myne koamre
up de groend, mé miene rugge teegn de kléerkasse
en neevnst my stoend Wim
mé wie da k n uus déelde,
t wos warme an myn andn,
en d r viel kloarte binn vanuut de gank,
‘goat ut’ vroeg Wim
en k kéeke noa myn andn die plakten
en oales wos road en k zeie ‘bloed…’
‘Moa ba nint’ zei Wim
moa je kloenk ny overtuugd
en je vroeg: ‘eej bessnjeneevre gedroenkn?’,
en k peisde en k peisde moa k woare t zeekre!
Doabie, k kriege de skiete van bessnjeneevre
en ‘nink’, zeie k, ‘nink!’

en ton loage k in myn bedde
en myn nooft wos vanbinn ontploft
en a t géen zukkn zéer gedoan
ka d r teegn gesleegn!
En k kéeke roend mie,
noa myn kussn,
oender de loakns,
noa de groend by me kléerkasse,
tussn myn viengers
Moa nieverst n twuk roars te zien…
Miskien
ak t gedromd -
moa vanboovn dei t te veel zéer
voe nu vele te peizn
en k stoene up,
en k kroape in bad
en k loage n ende te weekn
en k voelde my nog slichter,
k kroope d eruut en droogde my of
en k trokke me kléerkasse oopn

N zeure geure kwam noa buutn
en t is ny omdat road wos
dat t bloed wos
up myn imdn
up myn broeks
up myn oendergoed
moa k woare oendertussn wok oal zeekre
dat t géen bessnjeneevre wos

DEEN

T wos kart voa de zessn
en we zoatn in de Cambrinus

We kwoamn doa oale weke de moandag neuchnd
achter t werk mé uus zessn;
we dei n tope n nacht in t weekend
Twée keern twoalf eurn en we woarn d r van of
U we de zoaterdagoavnd toe kwoamn
zei n we teegn mekoar: ‘morrn is t de latstn!’

D r stoend n kléen vintje
mé ne groate bloende krullekop upsiets an toog,
zoa kléene dat n juste boovn t toogblad koste kykn,
en da wos ton nog omdat n em
up trok an z n andn

De caféboas at n dubbele koekestuute
mé roziens woa dat n indelukske beetn uut pakte -
n overskot van de zundag -
binst dat n de gazette las

We trekteerdn elk up toer,
oale kere zes pintn

T wos zukkne café woa da je,
uj ny mee koste, wok n bongske koste vroagn
Doamée kostje ton loatr nog éen drienkn
Moa da dei n we ny,
we maktn da w mee woarn -
wok in t begun da w ier kwoamn
en kaffie mé dreupels droenkn
Ze kostn t jestig frang t stik;
zels ton wos da géen geld

Ik an sjanse, k woare begunn de twientig
en k weunde n bitje vodder in de stroate
dus k moeste ny verre
Moa de latste kée
woare k wakker gekomm in de gravé,
oenderd meters van m n deure,
en t woarn oal pittn in m n koake

K zyn ton up myn knien
noa ruus gekroopn en k moeste my vast oen
an de gevels neevnst my
Héel mé me n oar moa nuchter genoeg
voe ton oal beskoamd te zyn

K woare n neenigstn ny:
Jackie vertelde de weke d erup dat n
in n oek van z n slapkoamre a stoan pissn,
ny weetnde woa dat n wos,
en Luc wos snoens wakker gemakt deur zyn vrouwe
voa z n deure in z ne noto dy stoend te droain
De réste van uus company a gezweegn

Twoalf eurn werkn, moar oalf geetn éen
en dreupels mé kaffie:
t is géen goe combinoatje,
en méen da ton moa ofgeskaft

‘Zes pientn!’ zei Godfried
N boas lei de réste van z n koekestuute doa,
voagde zyne moend of mé de rugge van z n and
en begoste te tappn
‘En géft die joengne wok éen’
Binst dat n zyn geld uutoalde
wées Godfried noa da vintje mé z n bloende krulln
dat oal géekn noa r uus stoend te kykn

‘Ge moetn deen ny trekteern’,
zei de caféboas,
‘zyn beuzn zittn vul mé bongs’

Voe n éeste kée kostn we ton
de kléen zyn stemme oorn
binst da z ne kop purpre kwam van koleire;
t woa moeiluk te beskrievn
en ny voe te zeevern
moa t geléek nog méest van oal
up t gekwoak van ne puut:

‘Kée ze vergeetn!
Kée ze vergeetn!
En k zyn kik géne Deen!’

PRYS

“Ge goa joe doar
olyk ny deure loatn doen zeekre!”
zei de moedre teegn eur dochtre
in wiens koamre ze n gedicht
van my gevoen a

“Oal die zéevre, k durve weddn
dat n voe ieder meiske
van die gedichtn skrieft
Ge moet oal die parlee ny geloovn,
en ge zyt doa vet mee,
mé ne dichtre

Ge zoe beetre éen pakkn
die n twuk mé z n andn kan
in de plekke van
éen die t goe kan zeggn!
Da zyn van die poaliengn;
ze smytn ne tettienk up de ruttle
in d oope dat r ne vissel byt”

Ze kéek noar eur dochtre
en ze skudde eur ooft
en ze zei: “gie dommelutte”
want ze zag da ze te loate wos,
de vis ad oal gebeetn

PECH

Vandaag moest ik remmen voor een duif die overstak
Ze liep op haar gemak over de maccadam en ze zat net
Op het andere vak toen ik naast haar tot stilstand kwam

Ze schommelde als een bejaarde vrouw met reuma
Het type dat niet opzij kijkt als ze een oversteekplaats kruist
Voor wie de openbare weg oplopen vanzelfsprekend lijkt

Maar niemand van de tegenliggers die tijd of meelij had
Want het was geen vrouw met reuma, het was een duif
Een duif die overstak, en er lag niet eens een zebrapad

ZOOMRE IN DE COMBI

Soms moe k nog ne kée peizn an de Combi,
oe da w doa zoatn up n noede taboerette
up uus gemak t middn de zoomre,
liefst overdag met de deure oopn
en de ruute toet oavege omoge
en de zunne die binn viel up de meur

Toantje, groatemoagre, met n witteke voa z n neuze,
de paras die olsan an t bieljarn woarn
teegn mekoar of teegn Schelle en Huplyk,
of wos t teegn Stoffel en Tjoale
T wos te warme voe ruuze te moakn en de fliekn
passeerdn troage mé under zunnebrils an

Noa buutn kykn of de pitjes telln
in n toog van oal de sigarittn die neevnst
de sanderjees woarn gevoaln
Verdooln in ne skilderie van ne Mexicoan
die ier joarn geléen n weke geweund a
en nog ookn ny weetn wuk daj d r van moeste peizn

De grammatschn daj makte uj wilde bestelln
an Daisy die moa ne meter verre zag
binst da j orte noa Fela Kuti of Linton Kwesi Johnson
Oaleman wos up reize en Sirre lag boovn
en Obelix, zyne bouvier, lag te bloazn in de skowte
binst dat t stof in de zunne uus in doolinge danste

BIENA T ZELSTE

K passeerde woa
da k als kiend geweund a
en oales wos nog t zelste:

T uus met de twée garoazjn,
de stroate en de meulne,
de boerderie (die schier up involln stoat)
T fyn stretje noa de platse
mé oalverwege de platteau over de beke
(woa da k in d ofdoalinge n kée
myne droai gemist ée mé de velo;
n éeste kée da s my éen genoaid)
De kerke, t frietekot, t kleen skooltje

Moar up de platse wos t r nu wok
ne supermarkt, appartementn, ne nachtwienkle,
en de stroatn woarn juust érrangeleid,
en langer, bridder, grodder

De bibliothéke up noek éek ny gevoenn,
héel da gebouw wos weg
en oal de boomn en t groen
moa d r stoenn wel twée keern
zoaveel uuzn!

En toch wos t nu lik klindre

T JOAR VAN (DE COMEBACK VAN) DE BEUTERBLOEMN

Katleen wos zot van hibiscus
Dora zag géern orchideen
Bernadette kwikte viooltjes
Magriet viel voe petunias
Tatjana trok thee van lelies
Annelies droogde magrietn
Nathalie gieng noa Olland voe dahlias
Delphine zette oaveroal stienkertjes
Ingrid a bakkn vul geraniums
Sonja plakte klaproozn in boekn
Elien a n zwak voe krokuusn
roend t ges van Dorine stoend t vul mé vuulneuzn
Julie plantte zunnebloemn
Anja kréeg troan in eur oogn van meiklokskes
by Bertha woarn t juste moa chrysantn

(Voe privé reenns zyn de noamn veranderd)

SHIT

K zoate up n terrasse
n twoasn up ne berg in Heuvelland
en k droenke n poar kléene kaffietjes
binst da k de gazette loaze

K kéeke up de rugge van twée gepensioneerde -
oed, moa verre van versleetn - skoane neevnst mekoar,
elk mé n klakke, en ze bestudeerdn
vrée up under gemak oales da passeerde
en miskien woarn ze vergeetn da k doa zoate
of miskien makte t ny uut

‘Joak’ zei t n éen ommedekée,
‘kée vannuchend ne perfecte stroent geskeetn!
Kée gén papier noadig héd!’
Nandern skuufelde lichtjes tussn z n tann
‘Goh, da kom je wok ny dikkns teegn!’
‘Néeh wei!’ zei t n éen, ‘en te peizn da k vroeger
noais myn gat of moeste voagn!’
‘Ja’ zei t nandern, ‘ge moe kunn stoppn uj em
ée ofgeneepn... Uj ton nog biestikt is t ne messienk!’

Ze zoatn olletwée te knikkn
en te kiekn noa n kloeke vrouwe
mé ne zunnebril en ne indelukske koffre
die n bitje te gemakluk n berg up réed mé eurne vélo
‘Joat’ zei t n éen, ‘uj ton nog duwt eej t zwéetn!’

T wos ny da t ny interessant wos,
moa k moeste weg,
myne kaffie begost te werkn

Busmins op de Tingling Square van het Kokopelli Wereldmuziekfestival op zondag 17 mei 2015

(18 mei)

Gisteren mochten we met Busmins aantreden op de verjaardagspecial op het zijpodium - The Tingling Square - van het Kokopelli Wereldmuziekfestival. Kokopelli beleefde zijn negende editie, The Tingling Square mocht vijf kaarsjes uitblazen. Muziek is altijd al een passie geweest maar dat ik op een gegeven moment zelf op een podium zou staan had ik ook niet verwacht. De gedachte dat ik voor een groep mensen zou staan waarvoor ik iets moest doen of zeggen zorgde er ooit voor dat ik al dagen van tevoren worstelde met ‘podiumvrees’, zeg maar gerust dat ik in mijn broek scheet van bangheid en hoe goed ik mijn zegje ook voorbereid had, het moment zelf draaide altijd uit op een catastrofe. Ik keek naar al die ogen, stelde me voor wat die verschillende hersenmassa’s die erachter zaten op dat ogenblik dachten, en daar ging mijn speech. Plots viel ik stil en hoe ver ik ook rondkeek in de ruimte in mijn hoofd, er viel geen woord, zelfs geen letter te bespeuren. Eén grote lege ruimte.
Omdat ik in een boekhandel werkte en we vaak boekvoorstellingen organiseerden, heb ik me ingeschreven in de Roeselaarse academie Muziek en Woord waar ik voordracht ging volgen. En daarmee een proces in gang gezet waardoor die belachelijke angst in een korte tijd volledig verdwenen is. Ze is als een ongemakkelijke, lelijke jas van me af gevallen.
Het gebeurt natuurlijk nog dat ik nerveus ben, maar van zodra ik het podium op mag om aan onze set te beginnen, verdwijnt alle stress.
En we amuseren ons te pletter. En het is ook heerlijk om te ervaren hoe onze tekstjes op muziek, nu eens spoken word, dan cabarettesk of een liedje, in de smaak van het publiek blijken te vallen. Niet iedereen is even onder de indruk van ‘Platte Katte’, ‘Wuk Zeg Je’ of ‘Moa Veugeltjes Toch’, maar dat hoeft natuurlijk ook niet. Maar de blikken van de mensen die nadien blijven hangen om een hand te geven, en te zeggen hoezeer ze ervan genoten hebben, en of ze de teksten ergens kunnen lezen (zie de blog ‘een alledaagse verwarring’) maken het helemaal de moeite waard.
En zo’n zijpodium op een festival als Kokopelli is de perfecte setting voor ons: de mensen zijn blij eventjes te kunnen zitten en ondertussen nemen we ze mee naar het universum van Busmins. Niet te lang, niet te moeilijk maar met een vleugje poëzie waarin het banale van het alledaagse onder de loep genomen wordt en dan eigenlijk helemaal zo banaal niet meer blijkt. Het is maar hoe je ernaar kijkt. Maar misschien moet u gewoon eens komen kijken als we ergens in een kleine tent, een schuur of in open lucht - met onze caravanne als mobiel podium - staan te spelen.
In elk geval: MERCI! fijne mensen van The Tingling Square - Kokopelli, voor de fijne ontvangst, de perfecte organisatie en het heerlijke maal nadien! En tot volgend jaar!

foto: Koen Cornelus

KRESCHN

Oto’s die stoan an te skuuvn up de rieng,
een viervaksboane met ier en doa n caminitte of ne camion
Van ieruut zie k drie keern luchtn en twée roende puntn
en doa tussn n poar bakkn blienkn die t get éen
en die trachtn te ritsn zoender blutsn te moakn,
die probeern weg te flutsn moa t is géen avance,
ge grakt ier olléne moa weg uj kalme bluuft
en ge kykt noa d orloge binst dat r n poar oranje vintn
bezig zyn mé d ofgesleetn streepn t ertrekkn

Overoal velo’s, twée drie viere neevsnt mekoar
gevoarluk zwiengkelnd, gastn die lik mé under gedachtn
elders zittn moa da beweegt ier wok ny echt
De zunne stekt en skettert, moa t were goa vannuchnd
nog verandern voarspelln z up de raddio
en dat in t weekend platseluk serieus goa woain en rinn
en k verskiete van ne moto die vrée klabbeddert
ut n lanst my vliegt en die overoal tussn sckiet
en ge meugt d r ny an peizn dat r ommédekée
n notodeure oopn kan zwoain

En twée duuvn up t land, n poar meters van de geskant,
under vlerkn oapn, elk mé ne kam, en die reekan
wroed van koleire anvoaln, de brokkn éerde vliegn roend,
en die oalekére wére botsnd pekknd sloand
in mekoars vleugels vernesteln
en kreschn up de groend

MY MOEDER IS DE GEMAKKELUKSTE NY

My moeder is de gemakkelukste ny
‘Upstoan!’ roep ze, by da k nog moe zyn of ny
en ut r ne skoane filme begunt moe k goan sloapn
‘Et van je gat’ zeg ze u k kloage
da k oenger ée en zegge k: ‘ké dust!’,
‘makt da j t gat van de kanne kust!’
Doe ké n twodde zeg ze uk in ne boek zit te leezn
My moeder is de gemakkelukste ny

Z ée z juuste moa gestreekn wuk da k ny wille droagn
en myne versleetn broek ée ze weggesmeetn
Uk my verveele moe k buutn speeln
en uk buutn speeln moe k noa binn komm voe t eetn
en uk kloage da t soai is meuge k ton ofdroogn
en k meuge ginne n akkordeon vroagn an sintekloai
en by da k nu wille of ny moe k t ges ofryn
My moeder is de gemakkelukste ny

Soms weete k géen road mé mezelvn,
ben k vies voe n prulle van nyt, voele k my ambetant
en kweet ny voe wuk, k zyn oafreks
en kée goeste voe mé n twuk te smytn -
‘makt joen uuswerk’ zeg ze, en: ‘t goa roar were moakn’
en: ‘In de plekke van n kientje, ka beter n zwientje
gekocht, ut groat wos koste k t upeetn’
My moeder is de gemakkelukste ny

WREED

Da n twien n toepetje kopt
en ton oliek moe doagoan

JIE WOEI TONG MIEN

K oate de soepe die nog over wos
van de bestellienge gistern
Ze loerde noa my mé oal eur oogn
moa k verpienkte ny en k vroege my of:
wie van uus goat t néestn
begunn lachn?

Fyne vellekes champjong, reepn groene koale,
bamboeskeutn en riengeltjes andjoen,
geroerd ei, loak, gember en pret
en fyne, gloazige noedels
K smakte wok n vleugske citroen
woadeure da k - binst da k z upoate -
oal an n ofwos moeste peizn
En n poar sliertjes kiekne,
bléek en lichtjes geroafeld

K zoage in ne flits oe da de Chinees
t vlees in fyne drendels uut mekoar trok,
geveugelte da nu moest léern zwemm
ut t ny direct in myne lepel wilde erriveern
N poar vléezige droadn moa woa
dat r zoveel smoake in zat
da k moeste peizn an
my moeders volle vang

En k kréege verskrikkeluk de blues
en ne brokke in me kele,
en t ielp ny da k myn gedachtn
probéerde te verzettn deur uut te reekn
oeveel lieters soepe dat n ozoa
uut éen oed inne koste trekkn

MENERE DE PARKEERWACHTRE

    MENERE DE PARKEERWACHTRE

Menére de parkeerwachtre, menére de parkeerwachtre
ge wos in géen verte te bespeurn
Menére de parkeerwachtre,
en kée my h oast, moa g éet oliek gezien
Vuuf minuutn, eej gy géen erte miskien?
Of zoe t kunn miskien da t kapot is?
...
Nu, mé joen oogn is t r nytn mis

Menére de parkeerwachtre, menére de parkeerwachtre
kée n moment ny upgelet
Menére de parkeerwachtre,
en gée my up n bon gezet
K verstoa t, t zyn roare tydn
moa is da nu werk? Ge goa my toch ny zeggn
...
Da j gy nietn anders koste viendn?

Madam de parkeerwachtre, of moete k juffrouw zeggn?
Zy j vies up my miskien
t kan toch ny zyn da j da ny ée gezien?
Of kuj t ne kée uut leggn?
G ee my ny up n bon gezet
en kée oal zo lange
géen boete ny mée get...

Madam de parkeerwachtre!

Menére de parkeerwachtre, menére de parkeerwachtre
is t er n twuk gebeurd in joene jeugd?
Menére de parkeerwachtre,
Mocht je ny of wos t van moetn
en zy j eegluk mé je skoanmoedre getrouwd
da j nu noa ool de minsn snakt en snauwt
...
En rekeningn an under ruute plakt

Menére de parkeerwachtre, menére de parkeerwachtre
Wit je lik ny goe mée woa noartoe?
Menére de parkeerwachtre,
Ge lopt ier zoa te dooln up je zooln...
Of zy j an t reekn en probeer je joe weg te steekn
achter ne noto miskien?
...
Eej n ticket da byna tenn is gezien?

Madam de parkeerwachtre, of moete k juffrouw zeggn?
plies, skrief my toch up,
kée géen ticket gepakt, zels ny van n kart
k wilde ginne leggn!
En k vroage t up myn bloate knienn,
Lat my ozoa toch ny
wegrynn...

Madam de parkeerwachtre!

KLINIEKE

    De verpleegster kom my oaln
    K droage n blauwe skorte die oalachtre
    mét één knopke vanboovn toe is
    En d eroendre nytn
    K moete in ne rolstoel zittn
    n steege doenkergroene skajne zittienge
    woavan de koelte deugd doet
    an myn bloa gat en an myn bolln
  
    De verpleegstre, n kloeke barze
    mé dikke billn en ne ferme komsa
    in n wit kléedje dat olles
    skoane tope moet oenn
    ée ne groate kop bloend kruloar
    mé ne lichtn uutgroei in t middn,
    is gesmoet mé n bitje roegzje an eur koakn
    En k weete t wel,
    ge zyt in goe andn by zukn vrouwe,
    éne die voe n néestn bestn
    eur and ny ommedroait,
    moa van zukkn verpleegster zyk benoald

    K verstoa wok ny woarom
    da k in die rolstoel moete zittn
    D r zyn géen probleemm
    mé me béenn, k kunne nog loopn -
    toe da ze in gank komt
    en sjette begunt te geevn
    Myn vettig oar wappert lichtjes in de wiend
    en k oene da yzdern spel up wieltjes
    da vul mé zakskes angt, mé slangn toet in me vel,
    mé me twée ann goe vaste tussen m n beenn
 
    En we vliegn lanst wachtzoaln
    vul minsn in under wienterkléern
    en ik ée zelfs ginne piezjamma an!
    Sjuuste moa die skorte
    die oalachtre gapt
    en doaroender myn bloate béenn en voetn
    K zie oe da ze noa r uus kykn en k peise:
    ‘Ei gastn, oe da t r wok uutziet, ny overdryvn;
    k zyn ier nog moa n weke en k meuge
    overmorgn wéeroal noar uus,
    allez, ut oal goed is...’

    En ten lange latstn komm we
    in ne doa loopnde gank, t is te zeggn,
    j endigt by n deure woarup da t r
    GEEN DOORGANG stoat
    En ze zet my doar an de kant
    Moa voalk da d r ier passeert!
    Oalemoale mé n lange witte skorte
    die oopn angt mé n kartje mé underne noame up
    en papiern oender ne n oarme
    Noa binn Noa buutn Noa binn Noa buutn
    Ge zoe t oalichte peizn da t r ier nymand kan leezn!
 
    En t is lik of da kik lucht benne,
    ze loopn mé groate stappn lanst my
    en ze kiekn nog noais upzyts
    Neevnst my lig t r ne vint up n bedde
    dat r oal stoend u ze my ier zette
    Groatemoagre, up héel da t ooft
    géne pieleboet oar, en wit lik n lyk
    Duudeluk n twien die ny gejoagd is
    En je klapt stille, lik of da t ny teegn ik is,
    moa k kunne em toch verstoan: “Best da w ier
    géen geld moetn insteekn voe te parkeern”

GODVERDOMME

Twée doenkere posteurn in de verte, voar n roam.
T is moa uk binn komme da me voadre my verkend.
“Moa godverdomme...” zeg n ne.
“Wien is da?” vroag me métre.
‘’Moedre” zeg me voadre,
“t is myne zeune, miene noedste zeune.”
Métre kykt vul verboazienge noa my.
“K wiste ny da j gy ne noedste zeune at!”

“Moedre zit doa géern” fezelt voadre.
“Van doa zie ze héel de gank.”
Je pak n tasse en skiengkt kaffie.
“Vers van van nuchnd” zegt ne,
“ge ziet t, jis ny oal te straf, moa wel lik vroeger,
nog mé frut gemakt!”

“En? Wit je nog oakn ny
wie da da is?” vroag me voadre.
“Nu wel, nu wel” zeg me métre knikknd
binst da ze noar eur sleffers kykt.
“Vuufnnegentig” zeg me voadre,
“en z é nog géne stok nodig, ze vliegt deur die gank!
‘Méen da nog noois gezien’
zeggn de verpleegsters,
up die oede.”

“Wuk zeg je?” vroag me métre,
ze nypt eur oogn toe
en oed eur oofd n bitje achteruut.
“Da j ier zo goe slapt” zeg me voadre.
Eur ooft skommelt en wupt
lik of dat up ne resoar stoat.
“Joak wi” zeg ze,
“byzoenderluk snachs”.

Ze zwoain, métre en voadre,
oal lachn en oal knikknd
noa n twien in de gank.
D r achter kykn ze wére serieus:
“Ze passeert ier wel twientig kéern up ne n dag,
en olle kére zwoai ze lik of da we mekoar
voe n éeste kée zien vandoage.”

“Gif n kée n koeke!” kommandeert me métre.
Binst dat n pak Madeleintjes pakt
zucht ne en je skud mé z n ooft.
“T wos n t wuk te zeggn mé die griep overlatst!
Oale doage kwam t r ier ne koamre vry,
en sommigte doagn zelfs twée!
Da t angt in de lucht é, ze moetn moa teegn
je babbeln en ge kunt t oal vangn...”
Je kiekt upsyts, en fezelt byna in m n oore:
“Moa moedre é zelfs géen vollinge gét!”

D r stoa n twie in t deuregat, moa k kunne t ny zien,
voadre en métre buugn under toope noa vanvoorn;
verzekers n twien die stille klapt.
“En t wuuveke van ier néevnst is weg?”
“J oas” zeg me voadre.
“T is ne skoane foto da z an n entree gezet één...
Ee j wok éen gèt?”
Voadre en métre skudn van néen.
“Ik wok ny, moa noa da k oore ée nymand éen gèt.
Nu ja, ze wos ier wok nog moa ne moand…”

“Joen oar is skoane zo lank.”
K zegge: ‘Ja? En t is nog moa gesnéen!”
“Wèl, k zie t géern ozoa.”
“Wuk zeg je?” vroag me métre, ze nypt mé eur oogn
en oed eur ooft n bitje skéef.
“Da z n oar skoane is zegge k” zeg me voadre.
“T is lank” zeg me métre.

Ze zit te kykn noa my, ze verpienkt ny
en ze siekt up n twodde,
miskien n twodde van lange geleen,
eurne voet vrieft weg en were over de groend,
“t is omda ze van de zenuuwn wit”, zeg me voadre
binst dat n ooge toenypt juste lik vroegre,
ut n twuk zei da zeker ny voe te lachn wos.
“Wuk zeg je?” vroag me métre.
“Da j ier zoa goe zit, oaltyd in de warmte
en ge moet ier ny werkn!”
Ze kykt noa de groend, en ze zwiegt.

We loopn noa n ontree
“en ge moe ny te lange wachn van komm é,
k zy k ik wok oal viern-tsjeevn-tug”!
Je kykt noa de doenkre lucht
en j géf my n kruuske
“seen tjen bewoar je, en goa j
joen boane vinn
van ier?”