PUTTANESCA

'Of het waar is dat Jeroen Meus mij heeft leren koken? En of ik nog iets anders doe in het huishouden, nu ik door de coronacrisis thuis zit? En ga ik dat nadien allemaal blijven doen?'
Veel lastige vragen die Eva van De Standaard me stelde, naar aanleiding van een open brief die ik aan de man schreef die zijn mannenvolk leerde koken.

Greet lachte af en toe, met de telefoon aan haar oor.
'In de tuin werkt hij niet zo graag', hoorde ik haar zeggen, 'maar als ik het hem vraag, doet hij het wel.'
Al bij al bleef de schade dus beperkt.

En ze hadden nog een mooie verrassing in petto: één van mijn favoriete fotografen, Jimmy Kets, kwam langs voor een sfeerbeeld. Zijn fotoboek, 'Volkscafés; Vrouwentongen & mannenpraat' uit 2009 staat tussen m'n favoriete poëziebundels. Rauw, donker, onverbiddelijk. Zo eerlijk en bloot dat het soms pijn doet aan de ogen. Tegelijk is er ook die melancholie en humor. De registratie van een wereld die ondertussen alweer grotendeels verdwenen is.

Een fotograaf met de ziel van een dichter.

Voor alle zekerheid hield ik het bij een pasta puttanesca.