Aalst heeft een traditie van raamschilderingen tijdens carnaval. Utopia Aalst pakt nu voor #poezieweek uit met meer dan 100 (!) ramen met geletterzette gedichten. Alle 'weesgedichten', zoals ze werden genoemd, vonden via een website in amper zes uur een huis. Poëzie blijkt hier aanstekelijk als corona zelf. Ik koos - als ingeweken West-Vlaming - het gedicht van Rino Feys: 'Mocht het éesn zoverre komm'.
Rino is een fantastische schrijver-chroniqueur-dichter-performer (check 'Microkosmos' en 'Busmins') en een vriend van me sinds ik hem leerde kennen in Vzw Cultuurkapel De Schaduw. Het gedicht is zoals Rino zelf: rechttoe rechtaan. Eén beeld. Daarom raak. Hoe hij al verdriet inoefent, zodat het tenslotte slechts een koud kunstje wordt. Het dialect drijft de doorleefdheid op, en maakt het ook wat zangerig.
Mocht het éesn zoverre komm
Ge moeste n poar kommisjn doen
en kwiste da j binn n eure
were tuus gienk zyn
Moa kstelde mie voarn da j weg wos
voe ooltyd en k hoopte olene moa
da, mocht ut éesn zoaverre komm
da j up nen dag zoe weg zin voe ooltyd
dak my ton eevn gemakkeluk
voarn gienk kunn stelln da j up kommisje wos
en were tuus wos binn n eure
Geen opmerkingen:
Een reactie posten