vrijdag 2 augustus 2019

I.M.: DR. JOHN

Het was een koude douche toen ik in de krant las dat Malcolm John Rebennack, alias Dr. John, wijlen was. Maar het stond daar, in dat klein artikeltje achteraan in de cultuurbijlage - op zijn 77ste geveld door een hartaanval. De eigenzinnige voodoopriester pianist kwam goed van pas, al die avonden dat ik muziek moest draaien - zowel als dj in andermans of in mijn eigen kroeg. 
Ik leerde zijn muziek kennen via zijn latere werk; rokerige New Orleans jazzblues; viel als een blok voor de broeierige voodoofunk en raakte pas later in de ban van zijn magische en bezwerende debuutplaat Gris-gris die een jaar na mijn geboorte verscheen en vernoemd werd naar het geluksamulet dat vanuit Afrika in Louisiana was beland.
Ik zag hem in 1999 op de Lokerse feesten; hij besteeg het podium in een wit pak met witte panama hoed en die eeuwige voodoo wandelstaf. Naast een fantastisch concert zijn me van die avond vooral die smetteloos witte pantoffels bijgebleven.



Geen opmerkingen: