maandag 9 november 2020

MUSEUM

Za n oedje an, n beigne vestje,
n roa kort rokske en ze vroeg ne kaffie
Ze kwam binn up wiebelende béenn
en da lag nie an die talons
Ooleman die n twuk van béenn kent
koste t zien, ze woarn veels te lang
en mins toch, zoa moagre!
Tis n joar of twoalve geleen
Ik woare n deen achter n toog
en voe de réeste woare k niet
Ze kéek noa my en eur oogn woarn lik kogels
Eurne mascara ad eur koakn zwortgemakt
K wist da ze t wist dakke t zoage
moa da kost eur nie skilln
Der wos van ooles goande in eur heelal
diengn da k ik nie gienge verstoan
Ze zat an ne toafeltje n bitje vodre
en k oarde oe da ze babbelde
teegn n twien da k ik nie koste zien
Best dat r anders niemand wos!
T gienk ommèdekée vrée slicht
en ka nie géern tussn moetn komm
Moa ton droenk z eur tasse leeg
gienk mè die lippestifte ne kée rap
weg en were, stoend rechte en vertrok
en k woare t schier wok vergeetn
at t nie gewist van da kléen stolpke ier
in de kasse



Geen opmerkingen: