BRIEF

'Kan ik spreken, Rino?'
'Natuurlijk' zeg ik. 'Kom straks naar mijn bureau.'
Tien minuten later hoor ik Feysal de trap oplopen.
'Ik heb brief gekregen' zegt hij en overhandigt me een envelop.
Die is aan hem geadresseerd. Ik vouw de brief open. Hierop staat zijn naam bovenaan. Het betreft een uitnodiging voor de opening van een nieuwe winkel in zijn straat. Aansluitend is er een receptie. Tevens krijgt de geadresseerde met deze brief tien procent korting op wat hij er die avond aankoopt.

'Het is een uitnodiging' zeg ik.
'Waarom?' vraagt hij.
'Gewoon' zeg ik. 'De winkel is nieuw en de uitbaters nodigen de buren uit voor een drankje.'
Hij staart naar het papier.
'Het is reclame' zeg ik. 'Het betekent niets.'

'Maar waarom mijn naam?'
'Omdat je met de brief korting krijgt en die is niet voor iedereen. Enkel voor de mensen die deze persoonlijke uitnodiging kunnen voorleggen. Kennissen en familie wellicht. En blijkbaar ook de buren.'
'Maar ik ken mensen niet!'
'Het is niet belangrijk Feysal.'
Ik kijk nog eens naar de uitnodiging.

'Je hoeft je geen zorgen te maken' zeg ik, ' want je bent toch te laat. De opening was drie weken geleden. Je kunt de brief gewoon weggooien.'
Hij knikt, zichtbaar opgelucht, vouwt de brief zorgvuldig dicht, steekt deze terug in de envelop en daarna weer veilig in de binnenzak van zijn jas.