TUUS

Der zyn véel cafées in t stadje by gekomm. In t weekend komm ze van oale kantn t caféleevn verkenn. K moete zeggn lik of da t is: t spel droait. Moa oeveel bewoenderinge d joenge caféboazn van nu bewéern t een voe de vedettn uut voarige generoatjes, vele een ze der – up n uutzoenderinge noa – nie van geléerd. Ge moe oal véel chanse uj n boas n kée ziet. Ze zyn vergeetn wuk da ne café vroeger wos: nen twiddn tuus, byzoenderluk voe d anciens. Vroeger gieng je noa Luc, éen van de Ronny's, Sirre, Henk of Dirk. N dag van vandoage wit je méestal nie mée wie da j achter n toag goa zien. In t beste gevoal n twien da j oal ne kée zag, in t slichtste gevoal ne upgeskootn jobstudent die verleegn wegkiekt, en der mè moeite in sloagt een goe pinte te tappn. En die n programma up de compjuuter in gank stikt omdat n géen noote muziek kent. Wuk ku j wok verwachtn van zukn gastje? Over t algeméen nog géen greintje persoanlukheid in uus. En in de plekke da j joe tuus voelt, zy j nog noais zoa oalene gewist...
Ik goa nie vele mée up café dus sorry an dedee da k nie kenne en die t anders doen. En an de réeste: trek joe myn zoaginge nie an, en noem my moa ne n oede zak. Moa k misse de cafees uut myne jeugd. En k moete nog dikkenst ne kée peizn an de Combi.