KAUWEJOENK

K komme an de Goethalsploatse en k zie oe da der ne veugle huppelt over de boane. Ik moete doa noa reks, en binst da k droaie zie k oe da der ne noto over ryd. T gebeurt in ne secoende en t volgende moment is die veugle doa were, an t huppeln.
T is nog n joenk. N kauwe doe léluk vanuut de lucht – krààà!, krààà!, krààà! (nie up de boane bluuvn, z oan joe doaryn, goat an de kant, gy n uul!) - en de kléen roept were – krééé!, krééé!, krééé! (an de kant, an de kant, gée gy gemakkeluk klappn, t is ier géen gés nog nietn en die wieln zyn bréed wei, en k zyn k ik géne n uul!) – en je bluuft up de boane huppeln dus k parkéere an Seysekens, de bakkery. K zie t veugeljoeng upspriengn, oal fladdernd voe voaruut te groakn binst dat n bykan veroengelukt over zyn poatn moa je sloagt der nie in voe van de groend te komm. K loope de boane up en t kauwejoenk kykt omoge, noa my, en zit ton oender myne blauwe sweather. K pakke t bundelke voarzichtig up, tastnd noa n verdikkiengske, en k pele myne boai oopn. T kopke komt voa n dag: twée lichtblauwe oogskes die curieus kykn noa wie da der em komt moein mè zyn bestoan. Uk myne viengre uutsteke noa diene bek, goatn hélengans oopn (zukne worme!) en k viene da n goe téekn. Moa k stoa doa nu…

Up ne normoaln dag zoe k de veugle nere zettn an t monument achter de bushalte, dichte by voadre of moedre die toezicht oed vanuut de lucht, moa t dundert en bliksemt en der voaln van die indelukske druppels, en in de plekke van platgeréen, goat n ton verzuupn…
K ee der n slicht gevoel by. Zyn borstbéen stikt nogoal skerp noa voarn, en da s oal géen goe téekn. Kee dat oal ne kée gezien by n kroaiejoenk, en ton a da te moakn mé n bepoalde ziekte, eek my loatn wysmoakn. D oeders zoe n djoengn doavoarn zels uut t nest smytn.
T béestje oenn in ne koaie toet da t n ne bitje ansterkt, is géen opsie. Kee oal geléerd da zukn veugeljoenk héel specifieke voedinge noadig ee, en tyd, en dat t ton nog Russische roulette is. Ge doet ookn wel n twuk verkéerd. En kee géen voedinge, en wok géen tyd voe der my mée bezig t oedn. At nu ne kée n poar weekn loatr gewist, k zyn ton in congé!
T noa Béernem, t veugelasielcentrum briengn is wok géen uplossinge; teegn da t er doa morrn éen tyd eet voe der noa te kykn, is t n oal lange mè zyn oar… En ge meugt der nie te lange mee in je n andn stoan, of t is wok foetuu... Dus weete k nie beetre wuk d ermee gedoan dan t noa t geméentepark te briengn, n kléen bitje voddre. Doa stoan der van die groate boamn woa da t oender kan zittn, beskut teegn de rinne, en mè n bitje sjanse vienn d oeders em doa were, zodoanig dat n were teetn krygt. En voe de koede moete k nie skuuw zyn vannacht.
K ry noa doa, achter t staduus, en k loope noa diene machtign boam. K geeve t béestje n zetje, zodoanig - a t erin gezeetn - dat n weg is, de lucht in... Moa je dwarrelt noa beneen en vul coroazje begunt n em deur t gés te worsteln - weg van my - stapnoalf woaby dat n poar kéern up zyne bek goat toet dat an diene boam komt.

Oaloendern, teegn de stam, komm de wortels boovn de groend. Je springt der up en t is direct n héel twuk anders. Zyn klauwn éen greepe, en je skud em n poar kéern uut, lik of da t ergste achter de rugge is. K loope were noa myne noto, kruupe d erin, en k doe de ruute oopn. K oare em roepn - Krééé! Krééé! Krééé! (Woa zit je tèh? Kée k ik oenger wei!) En ommèdekée droait n em, en zittn te kykn noa myn cammienitte, lik of dat n wil zeggn: ge peis toch nie da ze goan komm zoalange da j gy ier stoat?
Da kléen zwort veugelke, mè zyn doenkerblauw, grysd kopke, in mekoar gedookn up die twée potjes, oaloendern an diene groatn boam…
J is gestopt mè roepn. K pakke myn floske woatre, k sprienge were uut myn cammienitte en k loope der noar toe binst dak t dopke van myn floske vulle; k goa mè me n éne nand noa t kopke, en je doe were zyne bek oopn zoadoanig da k der n bitje woater in kunne gietn. Je verskiet, moa je zwelge t in. K doe da nog ne kée of twée, en ton loope k were weg.

S nachs komt ne n poar kéern goendag zeggn in myne droam, moa k weete s neuchens nie mée oe da t sjuuste in mekoar zit, en wuk dat n gezeid ee. In oale gevoal ry k nog ne kée noa doa voa da k anzette noa myn werk. J is weg. Der zit nietn by n boam. Kyke nog ne kée goe roend. En ton zie em liggn. N meter of tiene vodder up n dam die deur t park lopt. Zyn oogskes toe.
Jee getjoald. En voadre of moedre éen em nie mée gevoenn...

Der gebeurn héle doagn nateurrampn, groate accidentn, en van die oengelooflukke toern dat de minsn uutsteekn mè mekoar, o fong for no reason. Ge kun t oarn in ieder nieuwsbericht. Moa k zyn voaroal mè da veugeltje bezig, up weug noa Aovelgem. Zukkne skoane joenge veugle die noais goa vliegn...
T is mè n oalf oare da k oare da Frank zegt dat t ergste gepasseerd is, qua rinne.