SKEEF

W an gerepeteerd mè Busmins, en in de gietnde reegn réek noar uus, toen da k in nen droai kwoame woarin dat r n kléen n otootje nogoal roar geparkeerd stoend, t middn de boane. T wos n publiek geheim daj oalier ne skoan n oek ofsnéed, en doa deure wos t r oalsan veel verkéer. Deur een reke teegnliggers moestn w anskuuvn en toen da k eindluk koste voarn steekn, kéeke k upsiets, en k zoage n twien zittn in dien n oto, n bitje skéefgezakt. Ge kunt ne kée skéef zyn, moa te viernoalf s achternoens... Nu, miskien ak miszien. K rée éest deure, moa achter n ende stopte k oalyk, k droaide, en k kéerde were.

K passeerde n andern Busmins die peisde da k n twuk vergeetn woare, en vertroagde. Moa k zwoaide, je zwoaide were, en k zoage in myne speegle dat n goaze gaf. Ja, dien n oto stoend doa nog; k kéeke beetre, ne n oogbejoarde mins die bewegingsloas voar em uut kéek, z ne moend oopn. Da zag t er nie goed uut.

K koste nie direct parkeern, dus moeste k myne n oto n bitje vodder zettn – wok nie hélegans katholiek. K stoake myn pinkers an, k pakte de gsm en k liepe noa diene n oto. T rinde deure, moa k voelde t moar oalf; k woare an t peizn wuk da k oalemoale giengn moetn doen voe t goed te doen sebiet. K noasde dat otootje, en k zoage an n doam die uut de saarzebuuze kwam dat n nog droaide. Nen Audi (sorry Bert!) stak em nydig en oal tuuternd voarn.

K kwoame neevnst de n otoo oal de passagierskant en k kéeke noa binn. Ja dus. Diene mins - stokoed - zat skéef en zyne moend oenk oopn. K tikte up zyn ruute. Up t selste moment besefte k dat t olyk nog zoa slicht nie koste zyn, want k zoage oe dat n mè zyn rechterand an n twuk an t prutsn wos voar em. Je verskoat en mè ne snak droeitn zyn n ooft - zyne moend oopn - noa reks, en je kéek mè de blik van n twien die up zyn nest gepakt is. K knikte ne kée noa r em, en je knikte were moa je wos duudluk nie van plan van zyn ruute noa beneen te droain.

K stoake myne n duum up, en em stak de zynn up, en k knikte nog ne kée, en je knikte were, k stoake nog ne kée myne duum up en em dei t selste dus peisde k: ja, oké, dus toch nietn ergs an de hand, en binst da k were liepe, oarde k ommédekée luwe muziek, ne sleepre van Salem Seegers of Willy Somers – k wil der van of zyn. Zuupnde nat kroape k in myn cammienitte en k kéerde, en toen da k were by diene droai kwoame, wos de boane vry.