dinsdag 17 januari 2012

DUEL

Hij draagt mijn hemden, schoenen, onderbroeken.
Als ik ergens heen ga, gaat hij mee. Hij zapt naar mijn
programma's op t.v., dweept met mijn favoriete boeken.
Hij bemint de vrouw die ik bemin, bezat de meisjes
die ik had, herinnert zich dezelfde lippen.

Wij lijken wel een tweeling in één lijf,
maar het verschil zit in de schil: hij kleineert,
bespot, loopt als een kip, bezat zich, profiteert
of veinst een inzinking terwijl de buitenwereld
mij met toenemende verwondering viseert.

Geen ogenblik mag ik verslappen, ben als de dood
voor mist en nevel in mijn hoofd, want ben ik eventjes
afwezig, dan is hij het die beslist. Nee echt:
we zitten dan misschien wel in dezelfde schuit, maar
hij fluit een ander lied. Hij is de worm die aan mij vreet.

Wij lijken wel een tweeling in één lijf,
maar vervloekt zijn wij als stel. En wat ik ook
probeer, steeds meer neemt hij het van me over.
Soms vraag ik me zelfs af of hij dan wel met mij,
en of ik niet met hem tot hier ben meegekomen.

Dus als je mijn gedragingen niet meer herkent,
beschouw dit als mijn testament, en weet
dat mijn grootste angst bewaarheid werd:
de dag waarop hij mij werd en ik hem,
waarvan ik het omgekeerde ben.

2 opmerkingen:

Bart G. zei

Aaarrgggh!
Midlifecrisis, aaarrgghh.
Zoek vlug een spannende hobby.
(geen motorfiets a.u.b)
Altijd welkom voor tips!.

Termokurt zei

‘Ik hou van mezelf,’
zei ik tegen Willy, mijn psychiater,
‘maar het is niet wederzijds’.

Admiral Freebee (Einstein Brain – CC De Spil, vrijdag 13 januari 2012)