d ienkte in d ooge oenn
stikskes controleern en de papiern invulln
Boxn ooverool, ooge in de lucht
Ut de machienn zwéegn omdat t pauze wos
oardn we de radio speeln
We maktn Godfried wys da Raymond nie
'Ik ben god niet' moa 'Ik ben Godfried' zoeng
W an te doene mè de langpoatmuggn
die de weg kwyt woarn en over de groend skéerdn
en de mottn die deur d oopn stoande ruutn
noa t licht vloogn en verskoeperden
an uuze bureaulampe
Roend ten viern snachs verkrampte uus lyf
en kréegn we n bittere smoake in uuzne moend
De belle gieng drie kéern:
néeste kee ut de pauze begoste
n twidde kée ut nog drie minuutn wos
en n derde kée woarn we wéeroal bezig
U we in t weekend moestn werkn
woarn we héel n oavnd oengerust
toet dat achter n twéen wos snachs -
doarachter wistn we da we nietn mistn
De chef kwam snuchns toe mè kléen oogskes
oal wryvnd in zyn andn en voa dat n twuk zei
kéek n éest noa de getalln die we gedroaid an
Ut de minsn vroegn 'wuk doeje gieder doa éegluk?'
zeijn we da we ne n oop stikkn kréegn
die we moestn toope steekn
en ut de chef snuchns de prieze instak
en n tilleviesje speelde nie moestn w erbegunn
En nu en ton wos t er n twie
die da geloofde
Ut de machienn zwéegn omdat t pauze wos
oardn we de radio speeln
We maktn Godfried wys da Raymond nie
'Ik ben god niet' moa 'Ik ben Godfried' zoeng
W an te doene mè de langpoatmuggn
die de weg kwyt woarn en over de groend skéerdn
en de mottn die deur d oopn stoande ruutn
noa t licht vloogn en verskoeperden
an uuze bureaulampe
Roend ten viern snachs verkrampte uus lyf
en kréegn we n bittere smoake in uuzne moend
De belle gieng drie kéern:
néeste kee ut de pauze begoste
n twidde kée ut nog drie minuutn wos
en n derde kée woarn we wéeroal bezig
U we in t weekend moestn werkn
woarn we héel n oavnd oengerust
toet dat achter n twéen wos snachs -
doarachter wistn we da we nietn mistn
De chef kwam snuchns toe mè kléen oogskes
oal wryvnd in zyn andn en voa dat n twuk zei
kéek n éest noa de getalln die we gedroaid an
Ut de minsn vroegn 'wuk doeje gieder doa éegluk?'
zeijn we da we ne n oop stikkn kréegn
die we moestn toope steekn
en ut de chef snuchns de prieze instak
en n tilleviesje speelde nie moestn w erbegunn
En nu en ton wos t er n twie
die da geloofde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten