BOEKEWIENKLE

Ka der nog van hoard, moa ka t nog noais gezien
N twien die up ne veugelverskrikker gelykt
Za nog eur slapkléed an en doarover
n rinneveste en oede sloffn an eur voetn
Eur oar wos de doasteke voe ne koffeur
Eur oogn branddn twées deur myn vel

T wos roend n elvn in de voarnoene

'Ik wete nie mée wuk da k moete doen
wuk da k moete zeggn,
kee oal zoavele gezeid' zei ze gejoagd
'en nu zyn myn woordn up...
Eest eur broere, ton eurne vint en nu eur kiend;
wuk kuj ton als moedre nog zeggn...'

Ze wos nog géen minute binn

'Da joenkske is tenn, en k zoe willn elpn
moa k wete nie oe', ze kéek ne kée roend,
'en k peisde: miskien mè ne boek, nie voe sebiet
moa voe achter n ende...
Der moet toch ne boek zyn tussn oal die boekn,
toch éne boek die kan elpn...'