ZEETLE

‘Goa je joene boaj of doen téh’ zeg meetre.
‘Joak’ zegge k, ‘zoa warme dat t ier is!’
‘Joat, en pertank, de stoave brann ny.’ Meetre skud eur ooft.
Neevnst my stoat r n groate, groaatemoagre vrouwe, kweet ny oe da ze noemt, moa doaves zei ze da ze de neegntig gepasseerd is.
‘Eénneneegntig?’ vroege k, moa ze zei: ‘Ba nink gy, de neegntig gepasseerd.’
Nu stoa ze noa meetre te kykn.
Meetre, woa da t r wok géne gram teveele an angt, vuufnneegntig is, en in eurne zeetle zit. Ze skuuft héekn mè eurne n éne voet over de groend in een ritme, rapper dan da van de muziek dat uut n kléen radiootje achter my komt. Néene Vlamske schlager achter n andern.
De vrouwe stoat pieleboet rechte en oed eur loaprekske goe vaste mé eur twée knokig andn.
‘We zyn biekan oavége novembre en de stoavn brann ny’ zeg meetre en ze skud nog ne kée mè eur ooft.
‘Héel de wéreld is verdroaid’ zeg de vrouwe. ‘T were is verdroaid, de nateure is verdroaid, de béestn zyn verdroaid en de minsn zyn verdroaid.’
‘Da s myne noedste zeune’ zeg me voadre.
‘T is géen woa wi!’ roep my meetre.
‘Moa moedre toch’ zeg me voadre, z n stemme klienkt stildre en hoard dat n moe is.
Meetre kykt lik of da ze d r nu echt nytn mée van verstoat.
‘Aja’ zeg de vrouwe binst da ze knikknd kykt noa my.
Ton zeg ze teegn myn meetre: ‘Moa gy kun te minsn nog loopn zoender rek.’
‘Joah, né moedre?’ zeg my voadre die em erpakt, en teegn my: ‘Ze lopt toet tenn de gank en were zoender stok of gelyk wuk en ge moe moakn da j mee zyt wi!’
‘Woarom lop je zoa rap?’ vroage k an meetre.
‘Ze kykt noa eurne voet die spasties weg en wére goat en ze zeg:
‘K zitte zoa géern in myne zeetle.’