'Wat bespeel jij die snaar toch goed...',
ze luisterde met haar ogen dicht.
'En wie is dit?', ik verdiepte me in een solo.
'Joe...Coc...ker?'; ze leek in ademnood.
'Joe Cocker?!' Ik begreep er niets van
maar fluisterde in haar oor:
'Het was Dick Dale'.
'Surf!...' piepte ze ongeduldig.
Verbluft over haar muzikale kennis
ging ik verder tot ze riep:
'Wie zei je ook alweer? Dick Dale?'
Ze kreeg de slappe lach.
'Joe Cocker speelt enkel luchtgitaar,
en zelfs dat maar half' mompelde ik.
Het concert moest worden stilgelegd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten