T
wos vandjoare miene toer
voe
r eur noa t kerkof t escorteern
We
woarn ne n dag te tieluk
en
t rook r noa zéepe en blikwoatre:
ze
woarn bezig mé de groate kuus
‘Tis
woaterkoed’ zei ze,
en
k krége rilliengn us ze de boovnkant
van
eur and teegn mien koake stak
Ier
en doa stoenn der plakoatn
mét
n uutleg da ze plekke moestn moakn
woadeure
da eur voadre en eur moedre
achter
ool die joarn oliek nog
uut
mekoar giengn goan
Wok
n broere en n zustre
moestn
were noa boovn
K
keke noa ovoalne, gëemaileerde fotoos
van
joenge minsn da k juste moa kende
van
in ne n album
en
van up ne koadre in de gank
T
kwam doenker
moa
twoa nog moa achternoene
en
t begoste te woain
‘T
goa mollejoengn rinnn’ zei ze
binst
da ze de kol van eur veste
teegn
eur kele trok
We
makten toern roend zworte plassn
en
liepn gejoagd tussn skéefgezakte groavn
zoender
noamn
Ne
noedn treurwilg ield zyn wortels
boovn
de groend
Toen
da k eur wére noar uus rée
liet
ze me stoppn bie n bakkr
Dikke
druppels klabbéderden up de kappe
‘Stik
mie moa r in brande’ zei ze
en
ze pakte n ferme beete uut ne éclair
Geen opmerkingen:
Een reactie posten