GEKOMPLIKEERD

N boas van n Noek zwoait noa my uk binn komm en noa n toafeltje loope, en je stikt zyne pienk nie omooge lik of dat n by andre klantn doet moa je roept: ‘n Fortje?’
K wyze noar em binst da k troage knikke, en je lacht. N poar gastn an toog droain under omme voe te kiekn, curieus noa mè wie dat underne god da zoa goe kan doen.
‘Zyn d er nog chicons in espe?’ vroage k ut n t glas nere komt zettn.
‘Bejoat’ zeg ne, ‘en t zyn levende veske!', en je leg n papierke, n mes en n versette voa me neuze. T glas eet yskoed, en bedoamt van de wamte. Perfect voe n Le Fort die nie uut de frigo komt. Jee my de latste kée héel t verhoal van Le Fort, den bruun n Omer, gedoan. K moete éerluk bekenn da k nie an Omer benne. Moa diene Le Fort is n skot in de roaze!

T is were n géestige potpouri up Joe Fm, en t is nateurluk vrée jammre dat n doad is, diene Glenn Frey van The Eagles, moaja, oal n andern kant giengn we ton nu verzekers nie zittn luustern noa ‘Hotel California’... T stuupt em n twien voe n noend te stréeln die up de matte an de deure ligt, en die doet lik of dat t em nietn doet.
T komm ne vint van de wc, binst dat n zyn imde roendom roend in z ne broek duwt. J ee van die fyne béentjes die nogoal ofsteekn by zyne buuk die indeluks uutpuult, oal byna eevn erg lik van de mins woa dat n neevnst goa goan zittn. Stevie Woender zet ut machtige ‘Master Blaster’ in; kee n twoasn geleezn dat da n ode aan Bob Marley is.
Ze kykn noa mekoar.
‘Ge doe gy my nie vrimde.’
‘Wel, gy my wok nie.’

De klapdeure zwoait oopn en doar is ze, de boazinne mè eur levende veske chicons in espe. Ze zet r n dampnd potje patattepuree uut n pakske by, ‘smoakluk’ zeg ze en ze joag n oend weg die ne kée kom kykn. Die puree is lik kolle, moa k trekke k t my nie an, en k breeke t skoan bruun gegrilde koaskostje oopn binst da k meewiege mé ‘You sexy thing’ van Hot Chocolate.
‘Bevergem, dat is éegluk Zwevegem’, zeg n éen teegn n andern. ‘En dienge speelde mee, Maaike Cafmeyer.’
‘Moa’, zeg n andern die mè ze n ooft skud, en verzekers van n andere planete komt, of oalyk nie wan je kryg ne djok van de vrouwe die neevnst em zit. Moa dat eet n éen ton were nie gezien.

‘En Freddy De Vadder ee da gemakt, ge wit wel, diene stand up komédiant die éegluk Bart Vanneste noemt.’
‘Oeieoei’, zegt n andern, ‘da s gekomplikeerd!’
‘Ba nint’ zeg n éen, ‘da s lik mè Will Tura, da s toch wok Arthur Blanckaert? Ewel, da s t zelste! Diene Freddy, allez, Bart, deen kenne k ik oal lange wi! Oal van ut n éeste kée speelde in t Capitool in Gent.’

De vrouwe van n andern stoat oal rechte te wachtn mè eur veste an binst dat eurne vint zyn pinte - die nog verre vul is - in éen teuge noa binn giet zoender te zwelgn. De koas up myn chicons wos miskien beetre gegrild dan n andre kée, moa d espe is nu wel zwort vanoendern. Ge kunt t nie oal een.

Uk voars goan, komt r sjuuste een héele bende volk toe. K kyke an de deure nog ne kée bachn my voe saluut te zeggn, en k zie de caféboas doa stoan, achter zyne toog, pintn an t tappn, zyne kletsekop blienkt oender de spots. En binst da z under vestn ofdoen, over barstoeln leggn en verbroedern, skuufelt n vulle halloo mee mé Madonna. Ut de deure toe is en uk buutn in de rinne stoa kunn k em nog oorn.
‘Like a vi-i-i-ir-gin!’