GEACHTE MEVROUW DOORNAERT,

Beste Mia,

Omdat ik me in het voordeel van katje Lee heb uitgelaten, wees een goede vriend me bij wijze van wederwoord op uw stuk in De Standaard met als titel 'Nederlaag van de rede'. Laat me maar meteen met de deur in huis vallen, het is niet één van uw beste stukken. Zo was het eventjes zoeken wat nu precies uw punt was wegens de vreemde vergelijkingen en de merkwaardige conclusies die u hier en daar trekt.

Om te beginnen stoort u zich heel erg aan de aandacht die de kat in de pers krijgt, en hop, u schrijft er nog een column bij.
Nu, met die aandacht valt het eigenlijk best wel mee hoor. Deze krant bijvoorbeeld, heeft er vandaag, woensdag, mede door uw stuk een vierde van een pagina aan gewijd. Gisteren was dat nog een halve pagina voor Michel Vandenbosch, die het dier verdedigde tegen het stuk van maandag, van de hand van Herman De Dijn, drie kwart pagina. En in de weekendkrant was dat nog een hele pagina. In de krant van vrijdag vond ik niets terug. U merkt het, we bouwen af.

U ergert zich tevens aan het feit dat het al dan niet besmette katje hier belandt is omdat de de eigenares 'onverhoeds' terug moest keren en naar eigen zeggen dus niet anders kon dan het dier meesmokkelen, zo omschrijft u het, 'onverhoeds' en vervolgt dan dat studenten, universiteiten en hogescholen, acteurs, dansers en musici, kleine en grote zelfstandigen, en waarom niet, iedereen die zijn baan verloren heeft door de lockdown, ook 'onverhoeds' getroffen werden. Ik was ten zeerste benieuwd wat al deze zaken met elkaar te maken hebben, maar u vervolgt enkel met: 'Maar de aandacht gaat nu naar de redding van katje Lee'. Nochtans is de coronacrisis en alles wat erbij komt kijken nog steeds goed voor 21 pagina's in de krant van vandaag. Gisteren dinsdag waren dat 14 pagina's, maandag dan weer 16 pagina's en in de weekendkrant een goeie 32 pagina's. Ik bedoel maar, het lot van katje Lee beroert de gemoederen helemaal niet zozeer als u beweert.

Daarna herhaalt u ook nog eens alle argumenten uit eerdere stukken van andere pleitbezorgers die het laten inslapen van katje Lee proberen te rechtvaardigen: bij epidemieën worden duizenden dieren uit voorzorg afgeslacht; landen over de hele wereld zijn in lockdown gegaan tegen het coronavirus; een spuitje is diervriendelijker dan het dier drie maanden opsluiten; en dan, ongelofelijk maar waar, herhaalt u nogmaals dat dit nieuwsfeit, het lot van katje Lee, het haalt bij ander nieuws, belangrijker nieuws, het nieuws namelijk dat zoveel grootouders ernaar hunkeren hun nageslacht eens goed vast te kunnen pakken. Maar Mia, we lezen in de krant niets anders sedert het begin van de lockdown hier. Denkt u nu echt dat er nog iemand is die zich er niet van bewust is dat de grootouders verlangen om de kleintjes weer eens vast te kunnen nemen?

En dan, boem, geeft u de lezer de genadeslag, want 'het ergste is dat blijkbaar niemand naar het veel fundamentelere kader van het debat kijkt.' En dat fundamentelere kader, dat hebt u natuurlijk wel gezien. Als enige dan nog. Om uit te leggen wat u hiermee bedoelt, vervolgt u dat de maatregelen versoepeld zijn, dat er veel zelfdiscipline en burgerzin nodig zullen zijn, want dat het gemakkelijk mis kan gaan met het stukje herwonnen vrijheid, en dat armoede ook doodt. Het is allemaal heel erg waar wat u zegt, maar, geef toe, wat heeft dat nu eigenlijk te maken met katje Lee? Eerlijk gezegd vind ik het ook een beetje laag bij de grond om alle dierenvrienden te veroordelen voor goedkoop sentiment, of omdat ze zich blind staren op de eigenares die toevallig 'jong en mooi en blond' is. Waarom kunnen we niet gewoon bij de feiten blijven?

Er is een Europese verordening die in situaties zoals deze zegt dat het dier naar het land van herkomst teruggestuurd moet worden, en als dat niet kan, het in quarantaine dient geplaatst, en wanneer ook dat onmogelijk is, het dier pas dan, in allerlaatste instantie, in slaap mag worden gebracht. Dat is de rede. De nederlaag ervan zijn alle argumenten die u erbij sleurt, maar hier eigenlijk niet ter zake doen.
Mocht het u interesseren, minister voor dierenwelzijn Ben Weyts zegt een plaats te hebben waar het dier in quarantaine kan. Het agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen verwerpt die mogelijkheid. De stand is voorlopig nul nul.

Verder hoop ik dat u de uwen, ik de mijnen, en iedereen de zijnen spoedig weer zal mogen knuffelen. Maar ik vrees dat het nog een tijdje zal duren. En het al dan niet in slaap brengen van katje Lee zal daar niets aan veranderen.

Groeten,
Rino