KAPELLEKENSBAAN

Ik was alweer op terugweg toen ik het hoogbejaarde drietal, dat samen met me bij de begraafplaats was aangekomen, opnieuw ontmoette. Ze hadden net als ik een plannetje van de tentoonstellingsroute bij zich maar waren blijven hangen bij een graf.

'Ja, je wilde èm oender ne boam liggn ee! Jee da oalsan gezeid, da w èm moetn begroavn oender ne boam... En kyk, jee zyn goeste gèt: je lig èm oender ne boam!'

Drie stokoude, krom gegroeide mensjes staarden naar het graf.

'En jee doa verzekers nie up gepeisd, moa da eej ton wel ee, mè ne boam... Ool die veugelstroentn!'