Zoen ze t zien da k géne liefebbre zyn?
K sloege d Oostrozebekestroate in en der stoend lik toch zo veel volk ool weerskantn. En bachn my oorde k n zenuwachtig tuuteringske en n zoeminge die anzwelde. Voa my liep ter ne sportmins – herkent da an t gestel; sjuuste moa geklid mè n shortje en ne shirtje, ooles skoane gebruund, spiern die bolln in die oarms en die kietn, n getrimd bardje en ne snor, miskien zels grysd oar en ne flashy zunnebril. En ool n ander kant van de boane liep ter wok zuk éen. Zoender snor, board, grysd oar en zunnebril moa voe de réeste sjuuste t zelste.
'Ry j ne zeune wok mee miskien?' riep n deen.
'Joaj, van joe wok miskien?' riep n andern.
Ze woarn ooletwée héel upgejut. K passeerde under moa ze zoagn my nie, ze kéekn gespann in de verte, noa n droai woa da de coureurs sebiet uut giengn komm.
En doa woarn ze, recht up under véloos, iederne duw up die peloaln ne zoef van de bandn die an de boane plaktn, ool die veloos zoefzoefzoefzoef deur mekoar, 'tedjuu, nuuzn zit nie goed wi, je zit veel te verre ool achtern' riep n deen mè z ne zunnebril, da oanzichte in éne kée héel oentgoocheld, 'verdomme, nuuzn wok!' riep n andern die der nu uut zag lik dat n gienk begunn screemn, en ze begostn oole twée te roepn, 'HEY, GE ZIT NIE GOE WI, GE ZIT VEEL TE VERRE OOL ACHTERN, GE MOE NOA VAN VOARN, GE ZIT SLICHT' en k zoage twée koppn die droaidn by t geluud van die vertrouwde stemm en oe da de zeuns verwoenderd links en rechts kéekn, en k kunne moeiluk zeggn wuk da ze peisdn, ooléne moa oe da under oanzichte deruut zag en de blik da ze sméetn noa under voadre die nog ookn van ooles riep en twos éen van 'kyk noa n oedn, je stoa doa wok were leevn t oedn, je zoe beetre zelve ryn ut n zoa goe wit, veel te verre ool achtern, peist ne da k doa voarn kieze miskien, n uul...' en ton woarn ze gepasseerd.
Moa t zoe kunn vaneigenst da k mis benne en da ze n héel twuk anders peisdn. Gelykooloe, k wos an myne n arrivee, k stoake rap de sleutel in t slot en k makte da k binn woare.
'Joaj, van joe wok miskien?' riep n andern.
Ze woarn ooletwée héel upgejut. K passeerde under moa ze zoagn my nie, ze kéekn gespann in de verte, noa n droai woa da de coureurs sebiet uut giengn komm.
En doa woarn ze, recht up under véloos, iederne duw up die peloaln ne zoef van de bandn die an de boane plaktn, ool die veloos zoefzoefzoefzoef deur mekoar, 'tedjuu, nuuzn zit nie goed wi, je zit veel te verre ool achtern' riep n deen mè z ne zunnebril, da oanzichte in éne kée héel oentgoocheld, 'verdomme, nuuzn wok!' riep n andern die der nu uut zag lik dat n gienk begunn screemn, en ze begostn oole twée te roepn, 'HEY, GE ZIT NIE GOE WI, GE ZIT VEEL TE VERRE OOL ACHTERN, GE MOE NOA VAN VOARN, GE ZIT SLICHT' en k zoage twée koppn die droaidn by t geluud van die vertrouwde stemm en oe da de zeuns verwoenderd links en rechts kéekn, en k kunne moeiluk zeggn wuk da ze peisdn, ooléne moa oe da under oanzichte deruut zag en de blik da ze sméetn noa under voadre die nog ookn van ooles riep en twos éen van 'kyk noa n oedn, je stoa doa wok were leevn t oedn, je zoe beetre zelve ryn ut n zoa goe wit, veel te verre ool achtern, peist ne da k doa voarn kieze miskien, n uul...' en ton woarn ze gepasseerd.
Moa t zoe kunn vaneigenst da k mis benne en da ze n héel twuk anders peisdn. Gelykooloe, k wos an myne n arrivee, k stoake rap de sleutel in t slot en k makte da k binn woare.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten